در سالی که کنگره یازدهم برای همکاری با دولت دوازدهم تشکیل شده بود ، مسائل مربوط به کشور ، تاریخچه اختلافات و درگیری های سیاسی بین دو جریان اقیانوس و تعهد این کشور به همکاری و همکاری بین دو نهاد نیاز فوری مشخص شد.
به گزارش مجله آنلاین ، محمد هاشمی اعتددرین “در شرایطی که به نظر می رسد کنگره کاملاً چهره خود را از نظر سیاسی تغییر داده و این موضوع انگیزه هایی را برای تشدید درگیری های سیاسی کشور ایجاد کرده است ، روش هایی وجود دارد که رهبران این سه نیرو می توانند همکاری کنند. لازم است با نهایت احتیاط عمل کنید. “بین قدرت ، نه تنها مسدود نمی شود بلکه افزایش می یابد. در واقع ، اکنون سه رئیس شعبه وجود دارد. باید به عنوان رهبران سه نهاد مهم کشور و به عنوان سیاستمداران برجسته و تأثیرگذار از جریانهای مختلف ، کنترل فضای سیاسی را کنترل کرد. این سه نفر با اضافه شدن كاریباخ به آقای رئیباسی و آقای روحانی گفتند كه بورس تحصیلی آنها انتخابات سال 1996 نبوده بلکه یك جلسه رهبران سه قوه بوده و اختلاف رسمی بین این دو وجود داشته است. شما باید آگاه باشید عمق زیادی دارد. این بدان معنی است که این سه نفر برای پیوستن به سال 1996 و اکنون 1999 با دو چارچوب متفاوت روبرو هستند.
آنچه امروز حائز اهمیت است این است که کشور ما برای تحریم های خارجی و اخیراً برای گسترش تاج و تخت تلاش می کند و توانایی پذیرش مشکلات بیشتر را ندارد. هوم بنابراین ، ترفند سه قدرت اصلی تبدیل این مشکلات به مشکلات و بهانههای سیاسی در یک دایره شرور ، و جلوگیری از نتایج است. این به معنای نادیده گرفتن اختلاف در سلیقه ، نظارت بر مجلس یا محدود کردن حقوق قانونی اعضای رژیم نیست. معنای این امر برنامه ریزی بیشتر در امور جاری ملی است. بدون شک ، مشکلات ملی فقط تا سال آینده برطرف نخواهد شد ، اما کافی نیست که نشان دهیم چگونه در دستیابی به این مشکلات پیش می رویم و چقدر به نفع مردم هستیم. ، مجموعه ای از روابط بین سه قدرت اصلی در حال حاضر است. ..