از زاویه دیگر می توان به این سکانس پرداخت. پیامدهای منفی زیادی در فضای مجازی رخ داده است ، اما می توان پرسید که چرا یک تصویر از داوری اسلامی در تئاتر ، صرف نظر از ماهیت برخورد با موضوعات ملتهب ، اینقدر منفی است. توالی. تا به امروز ، اگر سریال شبکه نمایش خانگی فقط رابطه غیرقانونی و مبتذل بین یک دختر و پسر را نشان می داد ، برای اولین بار آگازاده رابطه قانونی برقرار کرده است ، اما انتقادات از این رویکرد نوعی موقت بود. و این یک نزاع حاشیه ای است.
به گزارش مجله آنلاین ، روزنامه جوان وی ادامه داد: در نیمه اول انتقاد از سریال Agazade نوشتم که این سریال از تعدادی موضوع رنج می برد. نویسنده می خواست به تعدادی از مسائل و مشکلات بپردازد ، بنابراین او از نوعی آشفتگی محتوا رنج می برد. اکنون باید یک ازدواج موقت را به این آشفتگی محتوا اضافه کنیم ، موضوعی که به واسطه ماهیت خود به راحتی می تواند نظر بیننده را به خود جلب کند ، اما بدون آنکه به محتوای آن توجه کند آیا این رویکرد صحیح برای جذب مخاطب است ، آیا مخاطب انتظار جلوه های تجاری سری آگازاد را دارد و اصولاً عوامل سریال هستند که تولید چنین اثر را با چنین رویکردی کلید می زنند؟
متأسفانه سریال Agathade برخلاف عنوان آن ، مربوط به پدیده آگاتادگی نیست. و گرچه من درک جدید و عمیقی از این موضوع به دست نیاوردم ، به نظر می رسد انواع مشکلات به ظاهر پراکنده را ذکر می کنم. یک رویکرد کمتر عمیق تر برای پرداختن به این موضوعات و گذر از آنها ، قانع کننده است.
آگازاده شاید در مورد ازدواج وثیقه یا ازدواج موقت بوده باشد ، اما نوشتن داستانی درباره آن یک کار پیش پا افتاده نیست ، اما پیچیدگی های خاص خود را دارد ، بنابراین یک رویکرد خشن و سطحی نسبت به آن است. چنین اشاراتی فقط اجازه می دهد بدون حل مسئله توجه سریال ها را جلب کنیم. سریال آقازاده بیشترین توجه را به چنین حاشیه هایی کرده است و به نظر می رسد حساب های ویژه ای در این حاشیه ها باز کرده است. یعنی هدف این نیست که مخاطب را با استراتژی عامل سریال جذب کنیم بلکه به خودی خود جذب کنیم.
سری بحث برانگیز agazades در مورد ازدواج موقت بازخورد منفی از هر دو طیف مذهبی و غیر مذهبی دریافت کرد. یکی اساساً تصمیم ازدواج موقت را رد می کند و آن را توهین و سوء استفاده به یک زن با سوء تفاهم می داند و دیگری با چنین تمسخر و حملات بیشتر با پرداخت های سطحی و کم عمق رفتار می کند. توجه
با این وجود زوایای دیگری نیز برای این دنباله وجود دارد. واکنش های منفی زیادی در فضای مجازی به وجود آمده است ، اما آنها این سؤال را مطرح می کنند که چرا ترسیم یکی از احکام اسلامی در تئاتر ، بدون توجه به ماهیت برخورد با موضوعات ملتهب ، بسیار منفی واکنش نشان داده است. من خواهم. تاکنون ، اگازاده برای نخستین بار رابطه مشروع را به تصویر می کشد ، اگر غلات شبکه نمایش خانگی فقط یک رابطه غیرقانونی و مبتذل بین یک دختر و پسر را نشان داده بودند ، اما انتقادات از این رویکرد نوعی موقت بود. و این یک نزاع حاشیه ای است.
آقازاده در گذشته با مباحثی چون حراج های هنری تهران به روشی کاملاً مبهم و بلاغی برخورد می کرد. شاید می توانست کانون اصلی یک سریال کاملاً تحقیق شده باشد ، اما در این سریال برخی از صحنه های شعار کافی است. اوج دیدگاه بلاغی و سطحی در مورد حراج های تهران ، درج 666 (شماره شیطان) در این نشانه ای بود که عزازا د بودف سر خود را پایین نگه داشت. جالب اینجاست که من اظهار نظر کردم که نویسنده این سریال از کسانی که سود کسب کرده اند انتقاد کرده است ، نه کل حراج در تهران! این بدان معناست که خود نویسنده به طور ضمنی اعتراف می کند که حراج هنری تهران شخصیتی در این سریال نیست. “اما هنوز مشخص نیست که چرا اپیزودهای ابتدایی این سریال بستر توالی متناوب را داشتند.”
انتهای پیام