با این حال ، از این نظر ، بین مدیران بخش های کشاورزی و آب کشور تفاوت های جدی وجود دارد.مدیر بخش آب (وزارت ارتش تخمین می زند که مصرف آب کشاورزی بیش از 90 درصد آب استخراج شده باشد ، در حالی که در بخش کشاورزی (خانه های دولت و کشاورزان) حدود 70 درصد تخمین زده می شود. در هر دو مورد شکی نیست که بیشتر آب دیم ایران برای تولید محصولات کشاورزی استفاده می شود. طبق اظهارات اخیر کاظم کاواجی وزیر کشاورزی در ایران قبل از انقلابدر مجموع 27 میلیون تن محصولات کشاورزی تولید می شود که امسال به 130 میلیون تن افزایش یافته است...»(1) این افزایش تقریباً 5 برابری بار وحشتناکی بر روان آب و آبهای زیرزمینی کشور وارد می کند. در مقابل ، ارزش افزوده بخش کشاورزی برای کل اقتصاد ایران فقط حدود 6٪ است (2). به عبارت دیگر ، در خوش بینانه ترین حالت 70 درصد آب کشور برای 6 درصد از ثروت آن هزینه می شود.
سطح زیر کشت بعد از انقلاب حدود 24٪ افزایش یافت (3). طبق این آمار ، خوش بینان می گویند که بهره وری در واحد سطح در کشاورزی ایران تقریباً 5 برابر افزایش یافته است ، اما در عوض خوش بینی در این زمینه ساده لوحانه است (یا انکار واقعیت است). است. افزایش تولید در واحد سطح بیشتر به دلیل افزایش سطح آبیاری است. به طور کلی ، واحدهای کشاورزی آبیاری ایران حدود 10 برابر بیشتر از واحدهای دیم تولید می کنند. طی 40 سال گذشته ، سطح زیر کشت زمین خشک افزایش نیافته است و برعکس ، خشکسالی مداوم باعث کاهش این نوع کشت شده است. با این حال ، با احداث صدها سد بزرگ و هزار سد کوچک (که معمولاً “مدیریت حوضه” نامیده می شود) ، دولت تقریباً با استفاده از نشت ، میزان آب مدیریت شده (از 15 میلیارد متر مکعب) را تقریباً سه برابر کرده است. حدود 40 میلیارد) .. همانطور که همه ما می دانیم ، در بخش آبهای زیرزمینی سطح آب در حوضه آبریز کشور دهها متر کاهش یافته و اکنون بیش از 100٪ (یا خوش بینانه ترین تخمین 90٪) از منابع تجدیدپذیر تولید می کند. یک برداشت وجود دارد) و یک رکورد جهانی وجود دارد که منابع آب را از بین می برد. با این حال ، طبق استانداردهای بین المللی ، باید کمتر از 40٪ از منابع تجدید پذیر در هر زمینی برداشت شود (4).
در واقع ، کشاورزی ما ، مانند بسیاری از رشته های اقتصادی و فرهنگی دیگر ، از نظر کمی رشد می کند تا کمی. اثرات منفی این رشد کمی ، که نشانگر نابودی کشاورزی است ، در کشور فراگیر است. به عنوان مثال ، تخلیه دریاچه اولمیا به دلیل توسعه زمین های زیرکشت که باعث از بین رفتن سیستم کشاورزی محلی استان خوزستان شده است و زمین برخی از ایالت ها را به خطر انداخته است. و باغبانی بی رویه در دامنه کوههای کردستان و چهارمحال بختیاری ، جنوب کرمان توسط سد سازی و حرکت آب ، عجیب بودن آبیاری قطره ای و گلخانه ای در بالامین و بوشار بدون کاهش مصرف کل آب. توسعه ، بحران کمبود آب در گیران با متوسط بارندگی زیاد کشورهای اروپایی نیز در واقع صادرات آب در مقادیر زیادی میوه و سبزیجات و …
در نظر گرفته شده است که کشاورزی ما بهبود یافته است زیرا زمین های زیر کشت ، مصرف کل آب ، استفاده از کودهای شیمیایی و سموم دفع آفات به طور قابل توجهی کاهش یافته و ارزش افزوده این بخش افزایش یافته است. تولید فعلی تنها با وام گرفتن از نسل های آینده و خوردن سرمایه خودمان قابل انجام است.
* کارشناسان کشاورزی و فعالان محیط زیست
PS
1) ایرنا 5/6/1399
2) در آغاز سال برداشت 98- 1397 ، حمیدرضا جلاری ، دفتر کشاورزی مرکز آمار ایران
3) محمدرضا جهانسوز ، مهندس کشاورزی و رئیس منابع طبیعی باشیجی ، مجله آنلاین ، 27 مارس 1397
4) هدایت فهمی ، کارشناس انرژی وزارت مجله آنلاین ، 7 دسامبر 1965
۴۷۲۳۲