گرد مولر؛ افسانۀ وفادار بایرن‌مونیخ

به گزارش مجله آنلاین عصر ایران او می نویسد: “گرد مولر ، یکی از وفادارترین بازیکنان تاریخ بایرن مونیخ و یکی از به یاد ماندنی ترین اسطوره های فوتبال آلمان ، درگذشت.” او می گوید: “بعد از همسرم ، اولین عشق من باواریایی است و من نمی توانم عشق را ترک کنم.”

اهمیت کار او زمانی بیشتر می شود که بداند از کدام تیم پیشنهادات بالاتری داشته است. رئال مادرید ، یوونتوس ، اینتر و خود آلمان شالکه هستند که در آن زمان ثروتمند بودند.

کلمه “اسطوره” در طول این سالها بارها تکرار شده است ، بنابراین شاید منصفانه نباشد که آن را “گرد مولر” بنامیم ، اما او یکی از بازیکنان نسل طلایی در آلمان است. قبلا اینطور نبود و نبود تکرار نشد (آنها فقط آن تیم را با برزیل در دهه 1970 مقایسه می کردند ، که گفته می شد از مریخ آمده است.) تیم طلایی با بازیکن بعدی: سپ مایر ، گرد مولر ، برتی فاگز ، پل برایتنر ، ولفگانگ آمرات ، گونتر نتزر ، اولی هینس ، دژابوفسکی و البته فرانتس بکن باوئر. این همان تیمی بود که هلند و لاله های نارنجی را با درخشش یوهان کرایف در گل دور مولر شکست داد.

گردمولار به دلایلی دیگر برای ما ایرانی ها شناخته شده است. در سال 1351 ، تیم بایرن مونیخ به دعوت “پاس” به تهران آمد تا اولین بازی خود را با تیم ملی ایران انجام دهد و در ورزشگاه 100 هزار نفری 6 بر 3 شکست خورد. بله ، آنها شکست خوردند و دو گل از سه گل توسط گرد مولر به ثمر رسید و البته در توجیه باخت بزرگ 6 بر 3 ، آنها دیشب در تهران به ما گفتند. رسیدند و گفتند او دیر خوابیده است و روز بعد آنها نباید برای ما بازی می کردند

بازی بعدی بایرن مونیخ و میزبان آن ، پاس در امجدیا برگزار شد ، اما این بار با وجود استراحت کافی به تساوی یک بر یک رسید. این گل را مهدی مناجاتی به ثمر رساند. این یک گل بسیار زیبا است ، بنابراین اگر رسمی بود تا یک بازی دوستانه ، قطعاً هدف امسال خواهد بود. کدام بازیکن بایرن مونیخ گل تساوی را برد؟ بله ، گرد مولر.

مدافع در هر دو بازی (ملی و پاس) یارکوب گردملر مجید حلوا بود. اگر تسلیم می شد ، مولر در دو بازی بیش از سه گل به ثمر می رساند.

گرد مولر به خاطر به ثمر رساندن تقریباً 700 گل در طول سالهای بازی خود و بردن تمام توپهایی که در محوطه جریمه دریافت کرده بود ، شهرت داشت.

او در سال 1966 عضو تیم آلمان بود و در فینال مقابل انگلیس شکست خورد ، اما از سال 1968 ثابت کرد که دوست است و دومین گل خود و قهرمانی آلمان را در 1974 برد. اما معروف ترین گل دور مولر فینال نبود. داستان دیگری درباره اهداف مرحله یک چهارم نهایی جام جهانی 1970 وجود دارد.

زمانی که مدافع عنوان قهرمانی انگلیس دو امتیاز عقب ماند و مولرها با گلهای یوه زیلر و بکن باوئر به دروازه بازگشتند ، مولر زمان بیشتری برای به ثمر رساندن یک گل آکروباتیک اختصاص داد. روی جلد مجلات ورزشی و برنامه های فوتبال با زیرنویس قرار گرفت. این سومین گل گرد مولر برای حذف انگلیس بود. او در جام جهانی 1970 10 گل به ثمر رساند. او در همه تیم ها به جز جدول رده بندی گلزنی کرد. به مراکش ، بلغارستان ، پرو ، انگلستان ، ایتالیا. اما شگفت انگیز است که او امسال مرد نشده است. با این حال ، او یک بار توپ طلای 1970 و دو کفش طلای اروپا را برد.

یکی دیگر از ویژگی های او احترام فوق العاده او به داور است ، به این ترتیب او بدون هشدار الگو شد.

او در مورد اولین قهرمانی آلمان در سال 1954 به یاد می آورد: “من هشت ساله بودم که هلموت ران گل قهرمانی را به ثمر رساند. من از صندلی لهستانی پریدم و پایه شکست.” (صندلی های لهستانی که در ایران نیز رواج دارد و هنوز هم به سبک و طرح سفارش داده می شوند ، به دلیل دوام و طول عمر معروف هستند.) پایه صندلی های لهستانی شکسته شد ، اما هدف گلزنی چیست؟ من می دانستم که آن را دوست دارم و چشمانم را باز کرد من متولد شدم و به من می گفتند “بمب افکن ملی”.

اما این مهمتر است. “ایران خانه دوم من است. چرا؟” برای شب در تهران! “

در ابتدا به او گفته شد که من از دعوت او به تیم دیگر با این پاسخ که من عشقم را ترک نمی کنم امتناع کردم ، اما ممکن است به نظر برسد که این به خاطر جوانی و پیشنهاد خوب بایرن بوده است. در پایان دوران بازیگری خود ، در سال 1978 ، در اوج کلاس هجومی فیشر آلمان-او با 25 میلیون دلار با طبقه بالا بازی می کرد-در آن زمان در فوتبال باورنکردنی-در Cosmos New York Invited ، او پاسخ داد: من عشقم را رها نمی کنم! (مجله آنلاین: البته ، یک سال بعد او با هم تیمی بزرگش فرانتس بکن باوئر به فوتبال آمریکا رفت ، اما نه به نیویورک ، بلکه برای بازی دو ساله در تیم فورت لادردیل استرایکرز. من به فلوریدا رفتم.)

چنین بازیکن به یاد ماندنی و به یاد ماندنی ، اما مبتلا به بیماری آلزایمر و از دست دادن تمام افتخارات در ذهن و حافظه ، سالهای آخر عمر خود را تنها گذراند و سرانجام نامش به رسانه ها بازگشت. حافظه ام را قلقلک دادم. دنیا بسته شد.

این بار این خبر مرگ او بود نه خبری از اهداف قهرمانی و درخشش او. درگذشت گرد مولر که در بین اولین بازیکنان دنیای فوتبال موقعیت دائمی دارد. “

انتهای پیام