آیا مسکن به شرایط نرمال باز می‌گردد؟

زندگی بعد از Quid 19 زندگی دیگری است که در آن بسیاری از چیزها تغییر کرده است و انتظار می رود افراد در سالهای آینده شیوه های مختلف زندگی را تجربه کنند.

آیا ممکن است این معضل مسکن که یکی از مهم ترین نیازهای جامعه بشری است بتواند راه حلی برای تسریع بازگشت به حالت عادی باشد؟ پاسخ این س inال در این واقعیت نهفته است که مسکن یکی از بزرگترین بازارهایی است که نقش مهمی در محیط اقتصادی ایفا می کند. هر گونه رونق در این زمینه می تواند تأثیر عمیقی بر محیط اقتصاد جهانی داشته باشد و مدل های جدیدی را ایجاد کند. ارائه شده است.

ما در وضعیت جهانی مناسبی نیستیم. وضعیت کنونی پیچیده است، هنوز مشخص نیست چه اتفاقی افتاده است و ارقام مشخصی از میزان تأثیر اقتصادی کووید هنوز به درستی توسط کارشناسان ارائه نشده است.

بسیاری از دولت ها بر اقدامات لازم تمرکز می کنند. اینها لزوما اقدامات رادیکال نیستند ، اما آنها اقداماتی نیستند که بر پایان بحران متمرکز شده اند ، بلکه اقداماتی هستند که تنها گزینه ممکن در دسترس ما هستند. با فروپاشی کووید 19، مقامات دولتی فقط سعی کردند امکانات موجود را برای پاسخ به برخی از این سؤالات فراهم کنند.

برای رفع این مشکل دو رویکرد وجود دارد: اول اینکه می‌توانید با استفاده از ارزش اقتصادی پارچه‌ها، بافت‌های قدیمی شهر و قابلیت‌های بسیاری از شهرها از جمله رونق آنها، خانه‌های جدیدی بسازید.

با توجه به اینکه خانه‌ها در شرایط قدیمی ساخته می‌شوند، قیمت زمین پارامتر مهمی است، اما این زمین‌ها ارزشمند هستند، اما این بخش نیاز به نوسازی دارد، بنابراین قوانین خاصی اجازه استفاده از آنها را می‌دهد. بنابراین مدیریت شهری در اینجا باز است. ارزش گذاری با ذینفعان در شهرهای دیگر و استفاده از این قابلیت های موجود برای ساخت خانه های مناسب.

اگر تمایل زیادی برای خرید چنین خانه ای وجود دارد و اقدامات مالی و اداری انجام می شود، خانه را با توجه به ارزش های پیشینه تاریخی در نظر بگیرید و نیاز به رونق اقتصادی در مرکز شهر را مرتفع کنید. می توان گزینه هایی را ارائه داد. . ایجاد کردن. این حوزه ای در دست دولت است و برخلاف دیگر زمینه هایی که دولت تنها می تواند مشوق ، حامی یا تسهیل کننده باشد ، در این زمینه یکی از اختیارات دولت برای تدوین سیاست های خاص در این زمینه است. یک بخش است.

دوم اینکه راهکارهای فناوری، معماری و طراحی شهری به گونه ای طراحی می شوند که مسکن از پتانسیل های فراوانی که در حوزه فناوری وجود دارد بهره مند نشود. یا غیر قابل استفاده است یا تمرکز لازم بر این موضوع را ندارد و مورد بی توجهی قرار می گیرد.

با تلفیق ظرفیت های ساختمانی و ارزش فنی برای ارتقای کیفیت فضا و همکاری با سایر رشته ها برای تعریف پروژه ها و ایجاد رونق در مناطق شهری، دستیابی به ظرفیت بالا برای توسعه اقتصادی، می توان بر شرایط بحرانی فائق آمد.

دولتها ، از جمله شهرداریها و سازمانهای توسعه شهری ، می توانند نقش فوق العاده ای در استفاده از ظرفیتهای وسیع شهرها ایفا کنند و به آنها اجازه می دهند با تمرکز و تخصص در مسیر درست حرکت کنند. توسعه شهری، رونق اقتصادی. تمرکز بر این چشم انداز یک نیاز غیرقابل انکار برای پیشبرد برنامه توسعه است ، زیرا می تواند درک خوبی از برنامه توسعه شهری در شرایط کنونی کووید 19 ارائه دهد.

* دبیرکل کمیته ملی اقامت انسانی در ایران و عضو شورای سیاستگذاری مجمع بین المللی اقتصاد شهری