فقط صحبت از ورود VAR به ایران است، اما هیچکس نمی پرسد که آیا ایران زیرساخت های لازم برای داشتن این فناوری را دارد یا خیر.
به گزارش مجله آنلاین، این روزنامه همشهریان او می نویسد: “چرا VAR به ایران نمی آید؟ این سوال بسیار مهمی است و انتظار می رود کنفدراسیون فوتبال در اسرع وقت به آن پاسخ دهد، اما فدراسیون این فناوری را از فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا معرفی خواهد کرد. تحت فشار باشند و حتی این روزها که جای خالی VAR بیش از هر زمان دیگری در بازی های لیگ احساس می شود، مسئولان فدراسیون به وضوح توضیح نمی دهند که چرا آنها ایرانی هستند. من نمی توانستم فوتبال بازی کنم. از فناوری استفاده کنم. اخیراً فدراسیون قرار بود از VAR در بازی های لیگ استفاده کند. به صورت آزمایشی در مقدماتی جام جهانی ایران و کره، اما ناموفق بود و توضیح این شکست ناقص بود.
لازم نیست
قبل از شروع مقدماتی جام جهانی، VAR یک امر ضروری به نظر می رسید. در یکی از مفاد قوانین مسابقات، فیفا تاکید کرد که یک کشور باید VAR داشته باشد. در این شرایط ارائه هاست به کشور منوط به داشتن این فناوری گفته شد. مدیر فدراسیون فوتبال ایران در برخی صحبتهای قبل از شروع مسابقات، معتقد بود که نبود VAR میزبانی ایران را تهدید میکند و ممکن است جام جهانی را از دست بدهد. در آن زمان فدراسیون به دنبال راهی برای معرفی این فناوری بود، اما ناگهان پیش از شروع مسابقات، کنفدراسیون فوتبال آسیا به همه کشورها نامه نوشت که این مسابقات بدون VAR در تهران برگزار می شود. این نامه در حالی نوشته شد که ایران هیچ خواسته ای از فیفا و AFC نداشت. این تضمین می کرد که نمی توان ایران را برای استفاده از VAR تحت فشار قرار داد. مهمترین دیداری که ایران در حال حاضر می تواند برگزار کند همین صعود به جام جهانی است. ایران در دو بازی اول مقابل سوریه و کره جنوبی VAR نداشت. سه بازی بعدی بدون نیاز به استفاده از این فناوری نیاز به میزبانی عراق، امارات متحده عربی و لبنان دارد. البته کره ای ها قبل از آمدن به تهران به تصمیم AFC اعتراض کردند اما این اعتراض به جایی نرسید. کنفدراسیون فوتبال آسیا توضیح داد که وضعیت بازی در تهران را قبل از شروع مسابقات به همه تیم ها اعلام کرده است.
مطالبه عمومی
در حالی که این درست است که مقامات بزرگ فوتبال در سراسر جهان و آسیا موظف به استفاده از VAR نیستند، استفاده از این فناوری اکنون یکی از الزامات افکار عمومی، باشگاه ها، بازیکنان و داوران فوتبال ایران است. پس از هر بازی در لیگ، هواداران تیم فضای مجازی از تاثیر غیبت VAR صحبت می کنند و مربیان و مدیران باشگاه ها حق خود را از دست می دهند. اما فریاد قاضی از همه بلندتر است. آنها همواره متهم به بی انصافی بوده اند و چند روز پیش نامه ای سرگشاده به رئیس جمهور، وزیر ورزش و رئیس کمیته ملی المپیک ارسال کرده و خواستار ورود VAR به ایران شده اند. شاید پیگیری فدراسیون برای داشتن این فناوری پاسخگوی این خواسته ها باشد، اما مشکل حریفان VAR این است که داشتن این فناوری مشکل فوتبال ایران را حل می کند و آیا ضامن عدالت است؟ نظرات در مورد صحنه حساس فوتبال همیشه متفاوت است و حتی سه روز پس از بازی، تحلیل از زوایای مختلف به اجماع نرسیده است. آنها معتقدند که داشتن VAR هواداران را قانع نمی کند و فوتبال را به عدالت هدایت نمی کند. مخالفان حتی شایعاتی ایجاد کرده اند که مردم به دنبال سود مالی هستند و به بحث VAR دامن می زنند. وگرنه فوتبال خیلی به این مهارت نیاز ندارد.
چرا AFC مخالفت کرد؟
در دیدار ایران و کره جنوبی قرار بود تست VAR وارد ایران شود و به صورت آفلاین تست شود اما کنفدراسیون فوتبال آسیا اجازه استفاده از آن را به ایران نداد. VAR فناوری است که کشورها را ملزم به رعایت پروتکل فیفا می کند. طبق این پروتکل، کشورها فقط می توانند VAR را از شرکت هایی خریداری کنند که دارای مجوز فیفا هستند. فیفا 15 مجوز دارد اما AFC نیز قوانین خاص خود را دارد و شرکت هایی که با کشورهای آسیایی کار می کنند باید مورد تایید اتحادیه باشند. قبل از بازی با ایران، ایران با شرکت Simple Clive مستقر در هنگ کنگ مذاکره کرد تا این فناوری را به ایران بیاورد، اما چون مطابق AFC نبود، ائتلاف اجازه داد که از آن به عنوان میزبان بازی استفاده شود. این کار را انجام نداد. . انتظار می رفت این موضوع بین فدراسیون ایران و کنفدراسیون فوتبال آسیا حل شود، اما به دلیل اختلاف نظر بر سر ماهیت شرکت های هنگ کنگی و نحوه اجرای این فناوری، مذاکرات نیمه تمام ماند. مخالفان و منتقدان فدراسیون فوتبال مدعی شدند که افراد نزدیک به مدیران ارشد فدراسیون، VAR را برای سود مالی به ایران آورده اند، اما مهمتر از آن، مدیران ارشد ساده بازی صهیونیستی هستند، به من گفتند که وجود دارد. رسوایی دوم نیز پای این نماینده مجلس را برای رفتن به VAR باز کرد و از حمید سجادی وزیر ورزش و شهاب الدین عزیزی کادم رئیس جمهور فدرال خواست در این باره توضیح دهند.
آیا تولید داخلی وجود دارد؟
شاید مشکل این باشد که امکان ایجاد فناوری VAR در خود ایران وجود ندارد؟ پاسخ این است که داشتن تکنولوژی کافی نیست. مهم داشتن مجوز فیفا است. در بعد فنی هم گفته می شود ممکن است برخی شرکت های داخلی ورزشگاه های ایران را به VAR مجهز کنند اما این شرکت ها نیاز به مجوز از فیفا دارند. اما چرا این شرکت ها مجوز نمی گیرند؟ دریافت گواهینامه فیفا حدود 20000 دلار هزینه دارد و برای مشاغل مقرون به صرفه نیست. آنها فقط یک بازار کوچک در ایران دارند و هیچ تضمینی برای عقد قرارداد با آنها پس از اخذ مجوز وجود ندارد. هزینه 20000 دلاری برای این شرکت ها بالا و ریسک است. مشکل بعدی این است که فیفا به راحتی همه شرکت ها را تایید نمی کند.
موضوع تحریم ها
ایران مانند هر کشور دیگری نیاز به مذاکره با یکی از 15 شرکت مورد تایید فیفا دارد، اما شرکت ها از تحریم می ترسند، بنابراین احتمال تکمیل مذاکرات نزدیک به صفر است. اکثر شرکت هایی که فناوری VAR را تولید می کنند در بازار ورزش شرکت دارند و بیش از نیمی از چرخه مالی آنها از بازارهای بزرگ آمریکای شمالی تامین می شود. با توجه به بازار کوچک ایران، همه این شرکت ها حاضرند ریسک کنند و بزرگترین بازار ورزش جهان یعنی آمریکا را از دست بدهند. آنها مایلند موقعیت خود را در معرض خطر تحریم قرار دهند. گفته می شود در مسابقات آسیایی در رده پایه، شرکتی که VAR را ارائه کرده، سیستم برتر تیم ایران را خاموش کرده است، زیرا می ترسد استفاده از VAR در بازی باعث سردرد شود. و دارای مجوز ایالات متحده است! آیا شرکت هایی که چنین ریسک هایی را نمی پذیرند حاضرند با ایران تجارت کنند؟ بعید است. با توجه به این اتفاقات بود که مدیریت فدراسیون رضایت مدیران SimpleLive را یک دستاورد بزرگ دانست.
زیر ساخت
در این مدت فقط صحبت از ورود VAR به ایران می شود، اما هیچکس نمی پرسد که آیا ایران زیرساخت های لازم برای داشتن این فناوری را دارد؟ VAR یک اتاق چند مانیتور می خواهد که صحنه های مورد نیاز داوران را در کوتاه ترین فاصله نمایش دهد. نظارت چند دوربینه، فناوری خط دروازه و فناوری آفساید از دیگر الزامات است. در ظاهر، به نظر می رسد مشکلی برای تامین این زیرساخت وجود ندارد. چندین شرکت داخلی در زمینه فناوری خط دروازه و آفساید فعالیت دارند و در لیگ برتر و لیگ یک باشگاه هایی مانند فولاد و ملوان نیز آنالیز کرده اند. اما مشکل قیمت بالای این تجهیزات است. شاید اتصال دوربین به مانیتور هزینه زیادی نداشته باشد اما اتصال 10 دوربین به 10 مانیتور 10 برابر هزینه ندارد اما هزینه این شبکه بیش از 20 برابر است تبدیل شوید. مشکل بزرگتر در ایران دوربین است. در ورزشگاه آزادی بازی ها با بیشترین دوربین فیلمبرداری می شود در حالی که در ورزشگاه های دیگر بازی ها با کمترین دوربین فیلمبرداری می شود. اکثر بازی ها نیز HD نیستند. کیفیت بازی های پخش شده در تلویزیون در برخی شهرها حتی از تصاویر گرفته شده با دوربین های موبایل نیز پایین تر است. این موضوع طنز هفتگی فضای مجازی است. این وضعیت صدای مخالفان VAR را بلند می کند. می گویند استفاده از فناوری خوب است اما فوتبال ایران از استفاده از فناوری عقب است و تصویرسازی درست و ارائه زیرساخت های دیگری غیر از VAR مهم است. در حالی که ایران در تلاش است تا به همان VAR دست یابد، فیفا فناوری جدید VAR را در روزهای آینده در لیگ عرب معرفی خواهد کرد. با این فناوری جدید، VAR در حالت آفساید قرار می گیرد و میزان خطا بدون نیاز به سوت داور صفر است. اگر این فناوری در اتحادیه عرب کار کند، فیفا در جام جهانی 2022 قطر از آن استفاده خواهد کرد.
انتهای پیام/