نتیجه آن کشور چه شد؟ وجود بیش از 190 کشور جهان و مساحتی بیش از 400 هکتار و مناسبت های ویژه کشور نیازمند مروری بر نقاط قوت و ضعف غرفه ایران است تا بتوان در 100 روز آینده افتتاحیه کوچکی داشت:
نقاط ضعف:
1/عدم نوآوری و خلاقیت در قرار دادن نمادها و نشانه ها و ارائه سرمایه های ملی.
2/ فقدان راهنمای مؤثر
3/ نگاه اقتصادی به بازار و حس زشت تجارت
4 / مغایرت های مدیریتی در بخش های مختلف
عدم استفاده بهینه از فضای 5/2000 متری و فضای بهینه
6/ عدم برنامه ریزی و عدم ارائه برنامه مشخص به مدت 6 ماه حضور
7/ عدم وجود موضوع مشترک برای نمایشگاه
8/ عدم ارائه نگاهی اجمالی به فناوری و فرهنگ و هنر و اندیشه ایران
۹/عدم برنامه های فرهنگی جذاب برای مناسبت های مختلف.
10/ افراد مشهور و نخبگان کلاسیک کشور را بیش از حد نادیده بگیرید
11/ طراحی داخلی نامناسب و تب بالا
یک راهرو باریک و یک نمای شیشه ای مات وجود دارد.
12/ از افراد حرفه ای برای جذب مخاطب استفاده نکنید
13 / درک نادرست از اهداف و رویکردهای نمایشگاه جهانی
14/ بی اطلاعی مسئولان کلیدی در هماهنگی، مدیریت و نظارت بر امور اداری
15 / برنامه عدم شفافیت در طراحی و اجرای کارها
16/ از شعار اصلی نمایشگاه چشم پوشی کنید. آینده را بسازید و قلب ها را به هم پیوند دهید.
17/ عدم اطلاع رسانی و عدم پیوست حرفه ای رسانه ای فرصتی شش ماهه برای 30 میلیون بیننده برای تشنگی و تبلیغ …
نقاط قوت:
1 / موقعیت غرفه از منظر محل نمایشگاه
2 / دیدگاه طراحی کلی نمایشگاه از دور
3/ نورپردازی مناسب در شب
4/ نقاط ضعف مدیر فعلی را بشناسید.
5/ مشارکت و حمایت مجریان برای رعایت نکات منفی بازدیدکنندگان …
البته فرصت مقایسه با کشورهای دیگر نیاز به فرصت دیگری دارد…