نتیجه آن کشور چه شد؟ وجود بیش از ۱۹۰ کشور جهان و مساحتی بیش از ۴۰۰ هکتار و مناسبت های ویژه کشور نیازمند مروری بر نقاط قوت و ضعف غرفه ایران است تا بتوان در ۱۰۰ روز آینده افتتاحیه کوچکی داشت:
نقاط ضعف:
۱/عدم نوآوری و خلاقیت در قرار دادن نمادها و نشانه ها و ارائه سرمایه های ملی.
۲/ فقدان راهنمای مؤثر
۳/ نگاه اقتصادی به بازار و حس زشت تجارت
۴ / مغایرت های مدیریتی در بخش های مختلف
عدم استفاده بهینه از فضای ۵/۲۰۰۰ متری و فضای بهینه
۶/ عدم برنامه ریزی و عدم ارائه برنامه مشخص به مدت ۶ ماه حضور
۷/ عدم وجود موضوع مشترک برای نمایشگاه
۸/ عدم ارائه نگاهی اجمالی به فناوری و فرهنگ و هنر و اندیشه ایران
۹/عدم برنامه های فرهنگی جذاب برای مناسبت های مختلف.
۱۰/ افراد مشهور و نخبگان کلاسیک کشور را بیش از حد نادیده بگیرید
۱۱/ طراحی داخلی نامناسب و تب بالا
یک راهرو باریک و یک نمای شیشه ای مات وجود دارد.
۱۲/ از افراد حرفه ای برای جذب مخاطب استفاده نکنید
۱۳ / درک نادرست از اهداف و رویکردهای نمایشگاه جهانی
۱۴/ بی اطلاعی مسئولان کلیدی در هماهنگی، مدیریت و نظارت بر امور اداری
۱۵ / برنامه عدم شفافیت در طراحی و اجرای کارها
۱۶/ از شعار اصلی نمایشگاه چشم پوشی کنید. آینده را بسازید و قلب ها را به هم پیوند دهید.
۱۷/ عدم اطلاع رسانی و عدم پیوست حرفه ای رسانه ای فرصتی شش ماهه برای ۳۰ میلیون بیننده برای تشنگی و تبلیغ …
نقاط قوت:
۱ / موقعیت غرفه از منظر محل نمایشگاه
۲ / دیدگاه طراحی کلی نمایشگاه از دور
۳/ نورپردازی مناسب در شب
۴/ نقاط ضعف مدیر فعلی را بشناسید.
۵/ مشارکت و حمایت مجریان برای رعایت نکات منفی بازدیدکنندگان …
البته فرصت مقایسه با کشورهای دیگر نیاز به فرصت دیگری دارد…