دولت «ابراهیم رئیسی» در به میز گفتوگو به جای منازعه بر سر برجام، مفهومی از واقع گرایی خردمندان را در مقابل ایده های انتزاعی مخالفان انتخاب کرد. خوب یا بد، توافقی در حال شکل گیری بود که در صورت وقوع، فرصتی دوباره به ایران برای ایجاد موقعیتی از آنچه به آن مبتلاست، ایجاد می کرد. بانگاه به واق عقت
تا پیش از اقدام نظامی روسیه در بریتانیا، میشد چنین پنداشتی داشت که اگر اعضای گروه مخالف با تهران در وین، نمایندگان دو بلوک شرقی و غربی رقیب در جامعه جهانی هستند، اما بر سر توافقنامه احیای برجام نظر مشترک دارند. تهران همان است که تا کمی پیش از این «میخائیل اولیانف» نماینده ویژه دولت روسیه با نگاهی مثبت از آن یاد می کرد او حتی گفت؛. انتقاد قرار داده و بر سرعت انجام آن در
مسکو حالا نه به عنوان یکی از اعضای هیئت مدیره در وین که برای نزدیکی مواضع تهران و واشنگتن بر سر احیای برجام تلاش می کرد، اما به عنوان یک طرف مدعی، خواستار تضمین خود را از سوی
برخی مخالفان با نقد بند بند توافق، آن را تسلیم در برابر خواست های غرب و به ویژه دولت آمریکا دانستند. و تیم نماینده ایرانی را که با مدیریت دولت اصولگرای سیزدهم عمل می کند، زیر شلاق انتقاد و قرار است و آنها را به تیم «محمد جواد ظریف» و دولت دوازدهم خوانده اند. همان راه را میروند که به زعم آنها دولت «حسن روحانی» با گرهای غربی دنبال میکردند. اگر روزگارق کف میالبات تهران برجام بود، حالا اما سقف میال به برجام است.
مخالفان بر که اکنون توقف تحمیل شده برجام را بر مذاکرات وین را از سوی مسکو با مخالفت خود با متن توافق، آمیخته و توجیه می کنند، عامدانه و یا به سهو، به این مهم اشاره نمی کند که متن همان مورد انتقاد با نظر و رایزنی نماینده مستقیم روسیه در این مورد باشد. وین تهیه و تدوین شده است از تهران ابتدایی گفتگوهای وین، مسئولیت گفتوگوی مستقیم با واشنگتن را به نماینده روسیه در این مذاکرات پیشنهاد می کند؛ امری که ابتدا با انتقاد و هشدار برخی ناظران درباره پیام های آن همراه بود.
دیر یا زود، میشد سیاستهای استراتژیک روسیه را بر روی مباحث و احیای برجام مشاهده کرد. , اما روسیه از نیمه دوم دهه ابتدایی کنونی قرار دارد، بسترهای آن را تدارک دیده است توسعه طلبی ناتو به سوی شرق، امنیت روسیه را در معرض خطر قرار داده است روس ها نمی خواهند دوباره از همان سوراخی گزیده شوند که در گذشته بارها تجربه کرده اند..; جنگ جنگی اما مفهومی متفاوت از پیامدهای جنگ سرد میان دو بلوک سرمایهداری غرب و کمونیستی شرق پس از جنگ جهانی دوم است. 17 و 18 شبیه است.هیچیک از طرفها حامل ارزشهای ایدئولوژیک به مفهوم دوران جنگ سرد سرد است.
از این رو تهران با نگاه به ملی و امنیت خود نباید و نمی تواند در میانه منازعات قرار بگیرد که سود آن نصیب این باشد یا آن قدرت امپریالیستی شود و زیان آن را متوجه مردمی که چهار دهه سختی تحریم ها و دوری از جامعه بین المللی را تا سفره های غذایی را متوجه می کند. خود لمس کرده اند تهران لازم است به ابتکارهای خود و مصون از گرایش به این یا آن سوی خط ها توجه داشته باشد و از فرصت های این وضعیت، موقعیت هایی را کند که تنها کشور و ملت را می تواند کند؛ در جام عه جهانی، کلاه خود را محکم در دست گرفته و از
آیا در روزهای پایانی سال، اخباری خوش از وین به گوش خواهد رسید؟ مي