برای درک ناآرامی‌های بهتر در کشور، بعد از چند سال، دیشب رساله‌ام را ورق می‌زدم.
–0054افته اتلق اقن تحقققق آن استکه در
– هر چقدر از میزان تأثیرگذاری افراد (این احساس که می‌توان در تصمیمات سیاسی کشور اثرگذار باشند) کاسته می‌شود بر میزان پتانسیل اعتراض سیاسی آنان می‌شود.
–در ب کشش
–باافزايق ق مية آن تحتقلات افراد، ميزان پتان سقل اعتراض سقاسي
– در این پژوهش میزان احساس محرومیت افراد (محرومیت، محرومیت سیاسی، محرومیت فرهنگی) بسیار بالا است.
در بین آن گروه از شهروندانی که «منبع محرومیت » اقتصادی خود را نه سیاست‌های دولت و تصمیمات مقامات سیاسی می‌دانند پتانسیل اعتراض سیاسی نیز بیشتر است. ..
–هر چه میزان احساس تبعقض و بق
–هر چه مقزان رضايت از ¿
بگذار خلاقه کنم:
اثرگذاری کم در تصمیم‌گیری‌های سیاسی، این برداشتی است که در شرایط سیاسی کشور، فرصت‌های کمی برای اعتراض وجود دارد، احساس می‌کنم بر انواع محرومیت‌ها (سیاسی، اقتصادی، فرهنگی) / این برداشت می‌شود که منبع محرومیت من نه خودم، بلکه تصمیم‌های غلط نظام سیاسی است، احساس می‌شود. تبعیض و بق
وقتی در دهه های اخیر آمار طلاق در جامعه ایرانی پیدا شد، برخی نهادها، بنرهایی در خیابان های شهر نصب کردند. در زیر بنر نوشتند ” سرانجام ماهواره “. در پس زمینی تصویر هم پرچم آمریکا و اسرائیل را به شکل محو کردند. طبیعتا آنها برای حل این موضوع اجتماعی (طلاق) فقط به «جمع‌آوری» اعتقاد دارند و در نتیجه به پشت‌بام‌ها جمع‌آوری می‌شوند. جامعه، معمولاً ساده‌ترین راه را برای انتخاب می‌کنند و همیشه هم قبل از تحقیقات علوم انسانی پاسخ می‌دهند؛ نتیجه را می‌گیرند و به جامعه ابلاغ می‌کنند.
در روزهای اخیر مدام در تلویزیون ظاهر می‌شوند و رویدادهای بعدی باعث می‌شوند. به دوردست‌ها اشاره می‌کنم، گاهی اوقات فکر می‌کنم که این بزرگواران پیرچشمی می‌کنند.
حدود چهارده سال از این رساله در شهر تهران جمع آوری شده است. برای
چند روز قبل یکی از دانشجویان مقطع دکتری جامعه‌شناسی در دانشگاه‌های تهران، به رسم احترام به حقوق معنوی علمی، پیام داده بود که قصد پژوهش مرا در سال جاری تکرار کند و نشان دهد که جامعه ایرانی در این زمینه چه تغییراتی دارد. کرده است.
* عضو گروه جام عه رگسورن اسق دان قگاه گقلان