چشم، چشم را نمی‌بیند و تاریکی مطلق بیداد می‌کند.با صدای جیغ و ترس شما تمام می‌شود و اتاق، رنگ نور می‌گیرد و دیگر خبری از یک فرد غیرخودی می‌شوید. از فرد غرقبه نقست!
چند سالی است که جایش را بین مخاطبان باز کرده و حتی کودکان هم دوست دارند آن را امتحان کنند؛ اتاقی که هم با ترس همراه هم با معما و به «اتاق فرار» معروف است. از آنجا فرار کنقد.
گفته می‌شود طراح بازی «اتاق فرار» یک دانشجوی ژاپنی اولین اتاق در شهر سیلیکون‌ولی و در سال ۲۰۰۷ طراحی شد. و کنار پنهان می‌کردند و بازیکنان با پیداکردن آنها باید از محیط خارج می‌شدند.
اکنون به روز به تعداد این اتاق‌های فرار اضافه می‌شوند و هر کدام از بازی‌های هر کدام را می‌سازند. به نظر می‌رسد هر چه اتاق فرار ترسناک‌تر باشد، جذابیتش هم است که هم در محیطی بیشتر اجرا می‌شود و هم به صورت آنلاین و ویژه. وارد بازق مي
سری به یکی از همین اتاق‌های فرار می‌زنم. نور کم‌رنگ قرمزی از اتاق‌های فضای ترسناک را بیشتر می‌کند.
مشارکت برای حل معماها و پیداکردن رمزها کار مهمی در این بازی است.
«حسین» مدیر یکی از اتاق‌های فرار در تهران است. معماری و حدود سه سال پیش از بازی در یکی از اتاق‌های فرار، تصمیم می‌گیرد خودش یکی از همین اتاق‌ها را راه‌اندازی کند: «هر کشوری قوانین خاص خودش را در ژانر ترسناک می‌کند. مثلاً در برخی از اعضای خانواده‌ها، اتاق‌ها غیرممکن هستند و همین موضوع از ترس آن کم می‌کند اما در ایران چنین قوانینی وجود ندارد و این بازی در تاریکی کاملاً انجام می‌شود. با این حال زمان بازی به ژانر آن ممکن است از 30 دقیقه شروع شود و تا 5 ساعت ادامه داشته باشد. هر تیمی ایده و تفکر خودش را نمی‌سازد. معمولاً بازی‌ها هم ضعیف هستند و اما به روزی می‌رسند که یک بازی به اسمی معروف است که برای آن اتاق تأثیر منفی دارد و بنوعی ضعیف می‌شود.»
حسین دلیل آن را اینطور توضیح می‌دهد: «شما اگر دیروقت هم سوار تاکسی شوید باید پول بیشتری بپردازید چرا که آخر شب زمانی تمام می‌شود اما بازیگران همچنان بازی می‌کنند، بنابراین آن هم بیشتر می شود. تا ۵ قبح ادامه دوته باقد. »
با توجه به اینکه ساعت کاری این حرفه زیاد است اما از کارش احساس رضایت می کند: «اتاق فرار یک شغل خدماتی است و تا زمانی که خدمات ارائه می دهد، درآمد داشته باشد. یکی از سختی‌های کار این است که تا دیر وقت درگیر کار است و زمان کمتری را در کنار خانواده می‌گذرانم. بمانم، هرکسی هم چنین کاری را نمی پذیرد. حال حاضر و ضعیت بهتر است. »
او درباره انتخاب بازیگران «اتاق فرار» هم توضیح می‌دهد: «از بازیگران تست می‌شود و بعد از شروع به کار می‌کنیم. بدهيم به همقن دلقل هم عادت كرده اند چيور اتاق راترك كنند كه با بازيكنان برخورد كنند.
یکی از بازیگران این اتاق فرارها که ۱۵ سال دارد، به این حرفه علاقه دارد و تجربه بازی در اتاق‌های فرارهای بسیار دارد که ترسیدن برایش تبدیل به عادت شده و حالا هم از ترساندن دیگران لذت می‌برد.
معمولاً از شروع بازی به توصیه‌های لازم می‌شود: «شئونات اسلامی رعایت شود، پروتکل‌های بهداشتی در نظر گرفته شود، ورود افراد زیر ۱۵ سال ممنوع است، ورود افراد دارای مشکلات عصبی و تنفسی به بازی ممنوع است، بی‌احترامی و لمس باعث توقف می‌شود. بازق در همان لحظه مق
با وجود توصیه‌های لازم قبل از شروع بازی اما باز هم بازیکنانی پیدا می‌شوند که مشکلاتی را به وجود بیاورند: «به بازیکنان می‌گویند حتی حق لمس‌کردن بازیگران را هم در تاریکی تکان نخورید، بازیگری که اجرا می‌کند می‌کند. که در اتاق‌های فرارهای همکاران، بازیگران مورد و شتم قرار می‌گیرند، اما وضعیت نسبت به سال‌های گذشته بهتر است چرا که با زیادشدن اتاق‌های فرارها، بازی‌های مختلف را امتحان می‌کنند و به مرور با قوانین آشنا می‌شوند. با این حال بسیار زیاد است که برای اولین بار اتاق فرار را تجربه می‌کنند و با قوانین آشنا بازیگر را با لگد مشت می‌زند. دیدم در شب متوجه می‌شویم که فرد نمی‌تواند بازی کند، اما تا به حال با مشکل روبرو نمی‌شود.
به گفته او همزمان با جشن هالوین در آمریکا، اتاق‌های فرار در ایران هم روی بورس می‌آیند و در اتاق‌های فرارها از ابزارهایی برای ترسناک‌تر شدن بازی استفاده می‌کنند.
بازی معمولی در اتاق فرارها با یک عکس از همان نور قرمز ترسناک تمام می شود. گرچه اقن اتاق‌ها فعلا بدون درد سر کار قان راپرگسور یمی
اطلاعات پ0064ام