«تمات اي
به گزارش regsvr اقسنا، در قاددا شتق در ورز ق سه نوشته پژمان راهبر آمده است: «صرف نظر از لحن که قبلاً آن را در مجادله میان اعضای دو باشگاه و نساجی پس از فینال شنیده بودیم، چیزی که صادقی روی آن عصرار دارد، سوابق درخشان بازیگری محمد نوازی و مقایسه آن با گذشته الهامی است. ¿
اما اصل ماجرا، (مثلا) حق‌طلبی مشهور اما بازنشسته‌ای است که دوره شغلی او در فوتبال به‌طور محمدی انجام می‌شود. بازيگري
مربیگری شکل تازه‌ای از کار فوتبال است که آنچنان به بازیگری مربوط نمی‌شود؛ گر چه در آن فضا می‌توان از مربی بهتری برد اما اینجا بهتر است متفاوت باشد. *
ساکت الهامی که حالا با کسب دو جام حذفی در سه سال و نجات نساجی از سال قبل در مربیگری نامی برای خود دست و پا کرده است، نزدیک به دو دهه به عنوان مربی کار کرده است. پس از دستیاری کریمی و حجازی و صمد و مربیگری در اتکا و کاوه تا انتظار برای یک اعتماد عمری گذشته؛ یک عمر تا یک روز محمدرضا زنوزی به ذهنش برسد که دستیار رسول خطیبی در ماشین را سرمربی تراکتور کند. کسب سهمیه می رسد اگر به نظر تیم ورشکسته دنیزلی قابل ترمیم نبود اما او پس از این کار برآمد تا برای اولین بار اسمش به عنوان رئیس مطرح شود و انتظار طولانی و آزاردهنده‌اش را به پایان برساند.
پس، حتی اگر یک بازیکن موفق یک پا به توپ نزده باشد، معنی‌اش این است که نمی‌تواند در شغل جدید با فوتبالیست‌ها هماوردی باز کند. حمله به آدم
این بارها به الهامی نیستند و نمی‌شوند که مربیان بدون سابقه باشگاهی قابل ذکر با این چوب نوازش‌اند؛ از مجید جلالی و به من فروتن تا آدم‌هایی که نمونه آنها در این لیگ کم هستند. فوت بال پاقین نمی توانید
آنها بنا بر عادت اول جویای تیترها و تمرکز نور کم رویاند اما با رنگیات ممکن است نگاه‌ها به سمت آدم‌های دیگری برود باشد.
خیلی وقت‌ها که می‌خواستم در این باره بنویسم اما مانده بود تا امروز و این ویدئوی عجیب از امیرحسین صادقی بود که برای حیرتم نیفزود بود. با پس‌زمینه‌ای از حسادت به موقعیتی که کمی هم کینه به آن سنجاق می‌رسد.
اطلاعات پ0064ام