موسی بهادری: «ر»، «سه سه حبس حبس» «زنب رگر» ««رگ آبی آبی» ««»» ست ر و در ف ف هستند هستند هستند که در ی د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د ی ی ی ی ی ی ی ی ی ی ی ی ی ی ی ی ی ی ی ی ی ی ی ی ی ی ی ی ی ی باس و بسته می شود و هیچگاه سرنوشتشان بسگو نمی شود
مدیران سینمایی مدتی قبل از چند فیلم که در بالا ذکر شد را به عنوان اسامی فیلمهای مشکل‌دار اعلام کردند، فیلم‌هایی که مشکل آن را نشان می‌دهند، فقط با حذف چند سکانس نمیشود. » آن هم در شرایطی که فروش کل گیشه در یک هفته ۳میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان است، باعث ایجاد اندکی امیدواری برای رفع مشکل برخی دیگر از فیلم های توقیفی می شود که در آن می توان عمل ساخت زوال سینما را نجات داد.
ماجرا از این قرار است که با اکران فیلم‌ها تغییری در رویه آنها ایجاد نمیشود و سازندگان آن هم آسیب نمی‌بینند، این سینما فقط فشاری است که می‌گیرد و هر روز یک گام به زوال و نابودی نزدیک‌تر می‌شود. نمیشود؟
به طور مثال فیلمی چون «برادران لیلا» به کارگردانی سعید روستایی، در ایران شرایط اکران ندارد؛ اما پخش کننده بین‌المللی آن، فیلم را در امارات و فرانسه اکران ساخته و باعث شده تا این فیلم فروش ۷۱۷ هزار و ۴۶۳ دلاری را تجربه کند. درآمدی معادل 21 میلیارد و 523 میلیون و 89 هزار تومان است. استات.
ماشین
یکی از موفقیت‌های موفقیت فیلمسازان ایرانی در رسانه‌های بین‌المللی شرکت‌کننده‌ها و پخش‌کننده‌های بین‌المللی است. به گونه‌ای است که این عشق نمی‌تواند به سینمای ایران کمک کند و ناخواسته و رذاهان عمومی تومدی باشد.
بیشتر بخوانید:
واکنش دست‌اندرکاران یک فیلم به توقیف فیلمهای سینمایی
متاسفم که این را می گویم
بلایی که یقه فیلمهای توقیفی را گرفته است!
هر چند اتفاقی است که اگر سینمای ایران برای فیلمهای خود ارزش قائل شود، می‌توان توجه زیادی در سینما داشت و هم در عرصه بین‌المللی جهانیان را به خود جلب کرد این موضوع را هم باید در نظر گرفت که اگر پخش شود. جهانی بخواهد فیلم توقیفی را برد، عملا توقیف بی‌معنا است، پس چرا کاری می‌کنیم که نمی‌توانیم خودمان فیلمهای ایرانی را اکران کنیم؟ مخ بیش و ب س فی فی، ق تنه ق ب ی ب ب ب بین م ی می می می رسند.
با این توضیحات، هنوز فیلم‌هایی هستند که از آنها به عنوان فیلمهای توقیفی یاد می‌شود و بسیاری از فیلمهای پخش کننده فیلم در همسایه، در تماس با برخی از صاحبان آثاری که مدت‌هاست آنلاین توقیف به اثرشان می‌رسد، می‌خواهند این فیلم‌ها را بخرند. رقم های کلانی برای نمایش در بیرون از مرس های ایران هستند.
در این میان شرکت‌های هستند که با پرداخت 500 هزار دلار حاضرند، یعنی با قیمت دلار 32 هزار تومانی معادل 16 میلیارد تومان خرید رایت جهانی برای یک فیلم سینمایی ایرانی است که صاحب اثر اجازه اکران فیلمش در اروپا، آمریکا، دبی، کانادا، استرالیا است. فرانسه (کشورهایی که جمعیت تماشاگر یا مخاطبان ایرانی قابل توجه هستند) را صادر می کند، اما این رقم ثابت نیست و ممکن است پیشنهادهای بالاتری ارائه شود. سینماها است.
فیلم هایی که در چند ماه گذشته با حواشی بسیاری در جشنواره های خارجی رو به رو می شوند و در ایران کورتر می شوند در استان اکران هستند و فیلم های کمدی از جمله «چپ، راست» و «شیشلیک» هستند که عنوان می کنند. سیاهنمایی به آنها در اولویت خرید این کمپانی ها هستند.
ب ین به رسیدن به یر یر و بالغ شدن ر به ر فی م ی قیفی خ هد دید دید دید دید در فع فع ی ی ی ی ی ی ی ی ی ی ی ی ی ی ی
۵۷۲۴۵