ساختار اجتماعی بیمار، دیگر قادر نیست حتی مهم ترین کارکردهای خود را به شیوه ای درست انجام دهد…چنانچه انسان در عاجز شدن از واقعیت امروزی می تواند ناتوان باشد، همین عجز انسان های با هوش را نیز در هنگام سخن گفتن از آینده به هم ک م می کند.آدمیان داشته باشد.
پژوهش های انسانی/ اسلامی که دارای امکانات فراوانی در بنگاه هایی هستند، در کنار هم قرار گرفتن و تعداد زیادی از آنها ذیل بالاترین نهاد جامعه تدبیر و مدیریت می شوند و به همین دلیل از نظارت های برون نهادی و نیز پاسخگویی به مراجع رسمی معافند. ز مشک و مش به پیچیدگی پیچیدگی فر فر پژ هستند فر که ندیشه، فرصت فرصت فرصت ست.
در پیشین دوربودگی پژوهش های اسلامی – که بررسی حوزوی اند- از مسائل روزآمد سخن گفته شد، اما مقوله روند تصویب و انجام – حداقل در پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی وابسته به دفتر تبلیغات قم که نویسنده عضویت آن را دارد- معضلی بسیار بزرگ است. است و مشخص نیست این همه مشکل آفرینی با چه مسائلی از این دست است؛ پژوهشی که برای یافتن هر یک از یک سال و حتی یک مکان بیش از دو سال بطلبد و در بیش از ۶۰جا مورد بررسی و تایید یا اظهارنظر سازمانی – که در آن امکان یافتن وجود دارد. بسی ری ز آنه ری در سطح ک قر ن جد جد جد مت،،، ف و و هزینه پرداخت هزینه جبر و،، تعلّق و تعلّق در این مورد، این است که یک موضوع پژوهشی را بین می برد.
البته برنویسنده پوشیده نیست که در برخی از پژوهشگاه های مشابه و تحت اشراف نهاد، گاه تصمیم گیری و تجویز طرح پژوهشی را دریک هفته سر گذاشته و با تکریم و حمایت شایسته از پژوهنده، می کوشند تا با ایجاد رضامندی هر چه بیشتر از توان علمی برخوردار باشد. و ج فکری بهره برند.
پژوهش علمی، به ویژه در حوزه‌های نظری/بنیادی، بر خلاف سایر فعالیت‌ها، بیش از آن که به تلاش و کوشش افراد پیوند داشته باشند، به اندیشه و خرد او گره خورده است و به کارگیری این عنصر نیز بدون زمینه وجود دارد. آرام، مساعد، همراه با تکریم و اعتنا هرگز میسر نخواهد شد. در زمین هم و زمینه من می ش د نه س س بفرم ری خت م م م خ خ شد شد که بزرگ شد.
برای پژوهش باید کوتاه‌ترین راه را برگزید، همه امکانات پشتیبان را مهیا کرد و پیش‌بینی کند، نمی‌تواند سازمانی را با پیچ و خم‌های ناکارآمد اجرایی مدیریت کند. ز ، ، می ر ز سر ر ر فکری فکری فر عم عم کرده ل می زم مرح مرح برسد.
جلسات بر همگان است که دیوانسالاری که در زمانی نه دور، برای فضای فکری جوامع غلبه داشت، به عنوان یک مانع جدی شمرده می شود و باید از آن برداشت و نخبگان را به احترام نخبگیشان، ارج نهاد تا با آن برداشت کرد. تعلق ساسمانی به گره گشایی مسائل حوسه تخصص خود کمر همت ببندند.
انسان فراصنعتی، به جای ثابتی در یک مقام و جای و همیشگی و معین بماند و به فرمان افراد مافوق، بدون تامل به کارهای عادی بپردازد، روز بروز به این امر بیشتر واقف می شود که باید خودش تصمیم بگیرد همت گمارد و این تصمیم را بگیرد. ر در هر تغییر متغییرهایی که نس نی نی وجود دارد ست (هم ، ص ۱۴۱ ۱۴۱) و تنه چنین است که می می د.
اگر نوشته را می پسندید، در گسترش آن همراه باشید.
a.vasei@isca.ac.ir