جنس روابط اعراب با چین و روسیه چه از جنس تاک برای گرفتن امتیاز بیشتر از آمریکا باشد چه از جنس راهبرد که ذیل عبور از نظام تک قطبی قابل توضیح است، در نهایت از این جهت پند آموز است که سیاست خارجی جای ژست ها شیک و روشنفکری است. نیست.
به رش یسن آج د د و ل در در خص سفر رئیس به عربست و فق می ت ن پکن ی شت.
سفر رئیس جمهور چین به عربستان برای برخی سیاسیون ایرانی که روابط ایران با روسیه و چین را همیشه از منظری ایدئولوژیک تحلیل می کردند، حتما باید پندآموز باشد. کنایه به روابط ایران با شرق می نگریستند و رابطه با شرق را تحقیر می کردند و در مقابل لزوم احیای روابط با غرب می گفتند. و اروپا است که تجربه برجام نشان داد تا چه میسان پیچیده است.
این نوع نگاه کاملاً ایدئولوژیک و یک جانبه است. متحدان همیشگی آمریکا با شرق و به ویژه چین و روسیه به تناقم گرفتار می شوند.
به همین دلیل و بر اساس همین موضوعات، روابط ایران و چین پس از سفر ریاست جمهوری چین به ایران در دولت آقای روحانی رو به افول می‌رود و حتی بعد از انتخاب آقای لاریجانی به عنوان نماینده ویژه این روابط در یک مسیر رو به جلو پیش می‌رود. کار مدن دولت جدید همچنان با وجود تغییر نگاه، در سطح اجرایی و عملیاتی شرقی. به اندا، کافی نبوده ایم.
یک سیاست واقعی گرایانه و هوشمند خارجی که اقتصاد در دیپلماسی را به خوبی درک می کند هم باید قادر به پاسخ به تحولات و تغییرات در نظم جهانی در حوزه قدرت و امنیت باشد و هم ملی کشور خود را در میانه این تغییرات پیدا کند. بزرگ ترین مانع چنین دیپلماسی، نگاه یکجانبه و غیر واقعی به موضوعات است که گاهی خود را در نقد سیاست ایران در مبارزه با بنیادگرایی وهابی نشان می دهد و زمانی هم در نگاه غیر واقعی به شرق و غرب است. پیداست.
جنس روابط اعراب با چین و روسیه چه از جنس تاک برای گرفتن امتیاز بیشتر از آمریکا باشد چه از جنس راهبرد که ذیل عبور از نظام تک قطبی قابل توضیح است، در نهایت از این جهت پند آموز است که سیاست خارجی جای ژست ها شیک و روشنفکری است. نیست.
انتهای پیام