آیا کودکان به تنهایی نیاز دارند؟

چطور می‌توان به کودک کمک کرد تا تجربه تنهایی خود را بهتر درک کرد؟

برای کمک به کودک خود در درک بهتر تجربه تنهایی، می‌توانید از راهکارهای زیر استفاده کنید. همچنین می توانید جهت خرید لباس پلیس یگان ویژه، لباس نیروی انتظامی و لباس نیروی انتظامی بچه گانه با ما تماس بگیرید.

ایجاد فضایی امن

فضایی امن برای کودک شامل فضایی است که در آن او به راحتی می‌تواند با خود در ارتباط باشد. ایجاد فضایی امن می‌تواند به کودک کمک کند تا با خود در ارتباط باشد و احساسات خود را بررسی کند.

تشویق به خلاقیت

تشویق کودک به خلاقیت و امکانات خلاقانه می‌تواند به او کمک کند تا تنهایی را به عنوان فرصتی برای ایجاد و خلق چیزهای جدید بپذیرد.

پذیرش احساسات

به کودکان بگویید که احساسات خود را بپذیرند و به آن‌ها اجازه دهید که احساسات خود را بیان کنند و به آن‌ها گوش دهید.

ایجاد فعالیت‌های تنهایی

فعالیت‌هایی مانند خواندن کتاب، نقاشی کردن، نوشتن خاطرات و… می‌تواند به کودک کمک کند تا بهترین راه حل‌های خود را برای مسائل خود درک کند.

ارائه پشتیبانی

به کودکان اجازه دهید که با خود در ارتباط باشند، اما در عین حال حضور و پشتیبانی خود را نیز به آن‌ها اعلام کنید. به این ترتیب، کودکان احساس می‌کنند که در صورت نیاز به کمک و پشتیبانی والدین خود می‌توانند روی بیایند.

چه فعالیت‌هایی می‌تواند به کودک کمک کند تا تجربه تنهایی را بهتر درک کند؟

برای کمک به کودک در درک بهتر تجربه تنهایی، می‌توانید از فعالیت‌های زیر استفاده کنید:

خواندن کتاب

خواندن کتاب می‌تواند به کودک کمک کند تا بهترین راه حل‌های خود را برای مسائل خود درک کند. همچنین، خواندن کتاب می‌تواند به کودک کمک کند تا با خود در ارتباط باشد و احساسات خود را بررسی کند.

نقاشی کردن

نقاشی کردن می‌تواند به کودک کمک کند تا با خود در ارتباط باشد و به احساسات خود رسیدگی کند. همچنین، نقاشی کردن می‌تواند به کودک کمک کند تا فضایی آرام و خلاقانه برای خود ایجاد کند.

نوشتن خاطرات

نوشتن خاطرات می‌تواند به کودک کمک کند تا به خاطرات خود فکر کند و به احساسات خود رسیدگی کند. همچنین، نوشتن خاطرات می‌تواند به کودک کمک کند تا با خود در ارتباط باشد و بهترین راه حل‌های خود را برای مسائل خود درک کند.

فواید تنهایی برای کودکان

آیا تا به حال دقت کرده بودید که کودک بعد از مدرسه در خانه تنها بازی می کند؟ اگر عمیق تر فکر کنید می بینید که شما هم جای او بودید بعد از یک روز پر مشغله کاری همین کار را می کردید. به گفته کارشناسان الگوهای رفتاری کودک لحظات تنهایی برای کودکان نیز به اندازه ما بزرگترها مهم است. زیرا در این لحظات است کودک درس هایی می آموزد که در طولانی مدت به او کمک می کند. پس اگر متوجه شدید که کودک تان گهگاهی از جمع فاصله می گیرد نگران نشوید.

استقلال

نگرانی بسیاری از پدر و مادرهای تک فرزند این  است که کودکشان تنهاست و هم بازی ندارد. درست است که کودک برای پیشرفت مهارت های اجتماعی به بودن در جمع نیاز دارد اما لحظات تنهایی نیز کودک را برای مواجه شدن با موقعیت های اجتماعی مختلفی در آینده آماده می کند. تنهایی به کودک استقلال را می آموزد و این که می توانند بدون دیگران هم سرگرم شوند و بازی کنند.تجربیات متفاوتی را برای بچه ها فراهم کنید. تجربه تنها بودن، زمان بازی با یک دوست، و یا چندین ساعت تعامل با دیگران در پارک. این تجربیات کودک را برای هر موقعیتی در آینده آماده می کند.

آزاد شدن قوه تخیل و خلاقیت

کودکان دارای مغز در حال رشد، قوه تخیل پویا و خلاقیت بالا هستند بنابراین لحظات تنهایی برای آن ها فرصت جستجوی مسیر دلخواه را فراهم می کند. تصور شما به عنوان مادر این است که دخترتان عاشق بچه یا پرنسس کوچولوی خودش است بنابراین ممکن است شوکه شوید که او در تنهایی هایش یک قهرمان است که دنیا را نجات می دهد. وقتی به کودک این فرصت را می دهید که خلاقیت هایش شکوفا شود در نتیجه استعدادهای پنهانش را کشف خواهید کرد.

کنترل احساسات

کودکان وقتی ساعت ها با دوستان هم سن و سال خود بازی می کنند از کوره در می روند و از کنترل خارج می شوند. بعد از ساعت ها دویدن و بازی در پارک چند لحظه تنهایی برای کودک بسیار مفید است. زیرا نه تنها کودک آرام می شود بلکه یاد می گیرد احساسات خود را کنترل کند، خودش را آرام کند و مسائلی که با آن ها مواجه می شود را حل کند.

رشد مغز

لحظات تنهایی برای رشد مغز نیز لازم است. بسته به سن کودک مغز دائما تلاش می کند کارایی اسباب بازی های کودک را درک کند، برای مشکلات مدرسه راه حل پیدا کند و یا مهارت جدیدی را یاد بگیرد. درست است که نیازهای هر شخصی بسته به سن او متفاوت است اما کودکان و جوانان هر دو برای کسب آرامش و انرژی به تنهایی نیاز دارند. شما می‌توانید هر قدر که می‌خواهید با کودکتان بازی کنید.

تعامل و برقراری ارتباط با کودک یکی از نیازهای اصلی بچه‌ها برای رشد است و به هر حال، شما دوست و همراه محبوب او هستید. همچنین شما می‌توانید با نگاه کردن به مطالب بخش بازی با کودکان، فعالیت‌ها و بازی‌های جذاب زیادی را یاد بگیرید تا بتوانید با کودکتان بازی و فعالیت مناسب داشته باشید. اما کودکان به تنهایی هم نیاز دارند تا به تدریج بتوانند بفهمند که مستقل و جدا از شما هستند و این نکته‌ای است که نباید فراموش شود. در این مطلب به چگونگی این موضوع پرداخته شده است.

چطور و چقدر کودکمان را تنها بگذاریم؟

به دنبال فرصت‌هایی باشید که کودکتان را در گوشه‌ای امن و راحت روی یک پتو یا زیرانداز بگذارید و هم در دسترسش بگذارید. او را مدت کوتاهی آنجا تنها بگذارید تا محیط اطرافش را کشف و بررسی کند و یاد بگیرد که بتواند در بازه‌های کوتاهی تنها بماند و خودش را سرگرم کند.

اما خودتان هم در گوشه‌ای او را زیر نظر داشته باشید، به عنوان مثال در آشپزخانه، اما هرگز او را رها نکنید و برای مدت طولانی به اتاقی دیگر یا حمام نروید، به ویژه اگر کودکتان شروع به کرده است یا کاملاً را دارد و خانهٔ شما هم ایمن‌سازی نشده است. طی چند هفته، سعی کنید مدتی را که تنها می‌ماند بیشتر کنید و همچنان هوشیار باشید و به واکنش‌هایش توجه و سعی کنید قبل از اینکه به گریه بیفتد یا شروع به بهانه‌گیری کند او را در آغوش بگیرید.

فعالیت‌‌های مشخص برای کودک بهتر است یا بازی‌های آزادانه و بدون برنامه‌ریزی؟

پرسیدن این سؤال شبیه این است که کسی از شما بپرسد «شما با آموزش مستقیم بهتر یاد می‌گیرید یا اگر خودتان سعی کنید چیزی را یاد بگیرید؟» شما احتمالاً پاسخ می‌دهید که هر دوی ‌اینها برای یادگیری مهم هستند، درست است و همین پاسخ هم در مورد کودکان شیرخوار و نوپا صدق می‌کند. بنابراین، هم بازی ساختارمند و هم بازی آزادانه و خودانگیخته و هر کدام به اشکال متفاوتی سهم قابل‌ توجهی در تکامل کودکان دارند.

فعالیت‌های ساختارمند به آشنایی کودکان با ایده‌های جدید کمک می‌کنند. وقتی به کودکی نشان داده می‌شود که چگونه اسباب‌بازی‌ها، مثلاً وقتی را روی هم بچیند، می‌تواند مفهوم بزرگ‌تر و کوچک‌تر و همچنین مفهوم ترتیب را به کودک یاد بدهد. اما برای فهم واقعی این مفاهیم، کودک باید خودش کشف کند که وقتی شکل‌های مختلفی از چیدن حلقه‌ها را امتحان می‌کند چه اتفاقی می‌افتد. او می‌تواند از تماشای کار شما و امتحان کردن آن یاد بگیرد و بیاموزد.

موضوع مهم‌تر در درازمدت این است که کودکان فرصت زیادی برای بازی داشته باشند و بزرگسالان خیلی در مدیریت بازی دخالت نکنند. اگرچه نشان دادن ایده‌های جدید به کودکان سرگرم‌کننده است اما کودکتان باید بتواند تصمیم بگیرد که با اطلاعاتی که به او می‌دهید چه کاری انجام دهد. برای مثال، حلقه‌های چیدنی می‌توانند به عنوان النگو یا کلاه برای عروسک‌ها استفاده شوند یا چیزی باشند که کودک در وانت اسباب‌بازی‌اش بار می‌زند. کودکان از بازی برای فهم بهتر مفاهیم و ایده‌هایی که به نظرشان جالب است استفاده می‌کنند. آنها بهترین داور برای تصمیم‌گیری در مورد روش بازی‌شان هستند.

چطور باید به یک کودک خجالتی برای اجتماعی‌تر شدن کمک کنیم؟

خجالتی بودن کودکان در سن شیرخوارگی طبیعی است. یک به این دلیل که کودک شما ممکن است سرشتی خجالتی داشته باشد که هرگز یک ایراد محسوب نمی‌شود و دوم اینکه ممکن است او یکدفعه خجالتی شده باشد که می‌تواند به دلیل مرحلهٔ باشد. کودکان یک ساله که پیش از این بوده‌اند می‌توانند به مادر یا پدرشان بسیار وابسته شوند و در کنار غریبه‌ها یا اطرافیان خجالتی و خوددار باشند. بد نیست اگر به هم نگاهی بیندازید. اضطراب جدایی اغلب در فاصلهٔ هفت تا ۱۸ ماهگی به اوج خود می‌رسد و از انتهای سال دوم رو به کاهش می‌رود.

برای کمک به فرزندتان برای اینکه بر خجالتش غلبه کند و در حضور دیگران راحت باشد، بهتر است خیلی آرام و آهسته او را در موقعیت‌هایی قرار دهید که با کودکان و افراد دیگر تعامل داشته باشد اما اجازه دهید با سرعت و میل خودش با آنها ارتباط برقرار کند، چون کودکان از تعامل با دیگران برخلاف میل خودشان لذتی نمی‌برند و حتی ممکن است بدتر شوند، پس به جای اینکه او را به میان یک گروه بچه هل بدهید یا وادراش کنید با بچه‌های دیگر بازی کند، اجازه دهید هر وقت آماده بود به بازی با آنها ملحق شود.