مسکن درد مفاصل: ۷ مسکن قوی و تاثیر گذار برای درمان درد مفاصل
درد مفاصل یکی از شایع‌ترین علل مراجعه بیماران به مراکز درمانی می‌باشد که علل متعددی برای آن مطرح شده است. از جمله این علل عبارتند از تغییرات تخریب‌کننده غضروف و استخوان و التهاب ساختمان‌های خارج غضروفی. تا انتها با ما همراه باشید تا درباره علل درد مفاصل و قویترین قرص مسکن پا درد بیشتر بدانید.
علل اصلی درد مفصل چیست ؟
مهمترین علل درد مفصل ی عبارتند از :
- آرتریت : التهاب مفصل یا آرتریت میتواند به علت بیماری های خود ایمنی و ایجاد روماتیسم ( مانند روماتیسم مفصلی، اسپوندیلیت انکیلوزان، لوپوس) ، به علت عفونت مفصل و یا به علت استئوآرتریت یا آرتروز ایجاد شود. بیماری های متابولیک مانند نقرس هم میتوانند موجب التهاب مفصل شوند. در آرتریت مفصل دردناک و متورم شده و دچار خشکی و محدودیت حرکت و در مواردی، تغییر شکل میشود.
- بورسیت : التهاب بورس های اطراف مفاصل میتواند موجب بورسیت شود. این التهاب دردی را ایجاد میکند که در مفصل احساس میشود.
- تاندنیت : التهاب تاندون یا زردپی های اطراف مفاصل که به آن تاندنیت Tendinitis هم میگویند موجب بروز دردی میشود که به علت نزدیکی آن به مفصل در بسیاری اوقات در خود مفصل احساس میشود.
- کشیدگی رباط : رباط یا لیگامان های اطراف مفاصل میتوانند به علت دررفتگی های مفصلی و یا قرار گرفتن مفاصل در وضعیت های نامناسب دچار کشیدگی شوند و این کشیدگی میتواند دردی را ایجاد کند که در خود مفصل احساس میشود.
- مشکلات بیومکانیک مفصل : اشکالاتی در شکل مفصل و یا اشکال در کارکرد رباط های صلیبی، منیسک، رباط ها و عضلات اطراف مفصل، کندرومالاسی کشکک و بسیاری عوامل دیگر میتوانند موجب درد مفصل شوند.
معرفی ۷ مسکن قوی و تاثیر گذار برای درمان درد مفاصل
1. ایبوپروفن مسکنی برای درد مفاصل
ایبوپروفن یا بروفن داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی است که برای تسکین علائم آرتریت (التهاب مفصل)، دیسمنوره (قاعدگی دردناک)، حملات نقرس و آسیب‌های حین ورزش و نیز به عنوان تب‌بر و ضد درد به ویژه در دردهای ناشی از التهاب استفاده میشود. این دارو بیشتر با نام ژنریک بروفن (Brufen) شناخته میشود. ادویل (ایبوپروفن)، موترین (Motrin) و نورفن (Nurofen) از دیگر نام‌های تجاری آن هستند. سازمان بهداشت جهانی بروفن را در فهرست داروهای اساسی قرار داده است. این فهرست داروهایی را در بر می‌گیرد که باید در هر مرکز درمانی موجود باشند.
بروفن در دوز ۲۰۰ تا ۴۰۰ میلیگرم در بیشتر کشورها بدون نسخه فروخته میشود. مدت تأثیر آن با توجه به مقدار از ۴ تا ۸ ساعت متغیر است. مقدار مصرف با توجه به شدت علائم بیماری و وزن بدن تعیین میشود؛ معمولاً ۲۰۰ تا ۴۰۰ میلیگرم (کودکان ۵-۱۰ م. گ\ک. گ) در ۴ تا ۶ ساعت و تا حداکثر ۸۰۰ تا ۱۲۰۰ میلیگرم در روز. با تجویز پزشک حد نهایی مصرف روزانه ممکن است تا ۳۲۰۰ م. گ افزایش یابد. بر پایه تحقیقی بروفن در کاهش دردهای پس از جراحی از ترامادول مؤثرتر است
2. ژلوفن مسکن برای درد مفاصل
ژلوفن نوعی داروی ضد التهاب غیراستروئیدی است که در درمان و کاهش دردها و التهاب های ناشی از التهاب روماتیسمی مفاصل و پوکی استخوان، تب، دردهای خفیف تا متوسط و درمان اولیه دردهای قاعدگی به کار می رود. علاوه بر موارد کاربردی که برای ژلوفن (ایبوپروفن) اشاره کردیم، از این دارو در تسکین سردرد، دندان درد و دردهای عضلانی نیز استفاده می شود. در سرماخوردگی و آنفلوآنزا نیز داروی ژلوفن برای کاهش درد به کار می رود. ترشح پروستاگالاندین ها در مغز باعث بروز التهاب و درد می شوند.
3. سلکوکسیب مسکنی قوی برای درد مفاصل و استخوان
سلکوکسیب Celecoxib یا سلکسیب یا سلبرکس یک داروی ضد التهاب و ضد درد است که جزو دسته داروهای التهابی غیر استروئیدی nonsteroidal anti-inflammatory drug NSAID است. سلکوکسیب برای درمان درد، تورم و خشکی ناشی از آرتروز یا ساییدگی مفصلی (استئوآرتریت)، روماتیسم مفصلی و اسپوندیلیت انکیلوزان بکار برده میشود.
از سلکوکسیب می‌توان در دردهای ناشی از کشیدگی و کوبیدگی عضلات، رگ به رگ شدن و پیچیدن مفاصل، درد ناشی از التهاب و یا کشیدگی تاندون و لیگامان ها و درد و تورم بورسیت ها استفاده کرد. سلکوکسیب درد و تورم ناشی از آرتریت یا التهاب مفصل به علل دیگر مانند نقرس را هم کاهش می‌دهد. از این دارو می‌توان برای کاهش دردهای استخوان و درد بعد از جراحی هم استفاده کرد. سلکوکسیب در درمان قاعدگی‌های دردناک و در درمان پولیپ های متعدد روده بزرگ و رکتوم هم بکار برده میشود.
4. ناپروکسن از بهترین مسکن های درد مفصل
شاید شما نیز بارها دچار کمردرد خفیف، درد زانو، کشیدگی عضلات، آرتروز، سردردهای ضربان‌دار یا دردهای دیگری شده باشید. دردهای مزمن (یعنی دردهایی که بیش از ۳ ماه ادامه پیدا می‌کنند) افراد بسیاری را در جهان آزار می‌دهند باید به ناپروکسن اعتماد کرد. استفاده ناپروکسن اگر درست باشد هیچ مشکلی پیش نمی‌آید. این دارو ضددرد و التهاب است البته بیشتر اثر ضدالتهابی دارد. به همین دلیل مصرف آن در دردهای عضلانی-مفصلی توصیه میشود. این دارو از این جهت که در داخل روده باز میشود عوارضی برای معده ندارد و سریع‌تر هم جذب میشود. ناپروکسن را می‌توانید در دو نوع قرص و شیاف و در دو دوز 500 و 325 تهیه کنید.
5. دیکلوفناک و تسکین درد مفصلی
دیکلوفناک (به انگلیسی: Diclofenac) یکی از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی است که معمولاً جهت کنترل درد استفاده میشود. دیکلوفناک به عنوان کاهنده درد، تحریک، تورم و خشکی مفصل در آرتریت، نقرس و سایر بیماری‌های روماتیسمی و نیز برای درمان دیگر موارد درد مثل سردرد، درد عضلانی، درد قاعدگی، درد پس از جراحی و زایمان نیز استفاده میشود. عوارض گوارشی شامل تهوع، اسهال و خونریزی یا زخم معده ممکن است بروز نماید. واکنش‌های آلرژیک به ویژه آنژیوادم، برونکواسپاسم و بثورات جلدی و نیز عوارضی نظیر سرگیجه، سردرد، اختلالات شنوایی مانند وزوز گوش و دفع خون از ادرار ممکن‌است ایجاد گردد.
6. پیروکسیکام از انواع مسکن درد مفاصل
پیروکسیکام (Piroxicam) از داروهای ضد التهابی است که در درمان دردهای مفصلی و دیگر دردهای رایج تجویز میشود.تهوع از عوارض پیروکسیکام است. پیروکسیکام از مسکن‌هایی است که برای موارد مختلفی به منظور متوقف کردن درد مصرف میشود. پیروکسیکام اثر ضد درد خوبی دارد و همچنین طول اثر دارو زیاد است. شروع اثر پیروکسیکام یک ساعت بعد از مصرف خوراکی دارو است و اثر درمانی آن ۴۸ تا ۷۲ بعد از مصرف می‌باشد.
میزان مصرف این دارو باید توسط پزشک معالج تعیین گردد. آمپول پیروکسیکام که به صورت آمپول‌های ۲۰ میلیگرم در میلی‌لیتر و در بسته‌های ۱۰ عددی هستند فقط به صورت تزریق عمیق عضلانی استفاده می‌گردد.به طور معمول برای بزرگسالان روزانه یک عدد آمپول ۲۰ میلی‌گرمی و برای دردهای شدید روز اول ۴۰ میلیگرم از این دارو (دو عدد آمپول) مصرف شده و سپس به ۲۰ میلیگرم در روز (یک عدد آمپول) کاهش می‌یابد.
عوارض جانبی احتمالی
تهوع، درد شکم، سوزش سر دل، اسهال، یبوست، نفخ شکم و خونریزی گوارشی و زخم معده، گیجی، سردرد، خارش پوست، تار شدن بینایی و سوت زدن گوش
7. ایندومتاسین از بهترین مسکن های مفاصل
ایندومتاسین جزو داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID) می‌باشد و بنابراین دارویی مسکن و ضدالتهاب است. ایندومتاسین مسکنی بسیار قوی است که معمولاً برای کاهش دردهای مفصلی برای سالخوردگان تجویز میشود. قدرت ضد درد بودن این مسکن از پیروکسیکام بیشتر است. این دارو به صورت کپسول ۲۵ میلی گرمی، قرص آهسته رهش ۷۵ میلی گرمی و شیاف‌های ۵۰ و ۱۰۰ میلی گرمی ارائه میشود.
بزرگسالان: ابتدا ۲۵ تا ۵۰ میلی گرم، دو تا سه بار در روز. سپس یک هفته درمیان به میزان ۲۵ تا ۵۰ میلی گرم در هر نوبت افزایش می‌یابد. مقدار مصرف روزانه حداکثر ۲۰۰ میلیگرم می‌باشد. پس از گرفتن نتیجه مقدار مصرف به پایین‌ترین دوز کاهش می‌یابد.
کودکان:۱/۵ تا ۲/۵ میلیگرم به ازای هر کیلو وزن بدن به‌طور روزانه در سه یا چهار نوبت.حداکثر مقدار مجاز ۴ میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن می‌باشد. پس از گرفتن نتیجه مقدار مصرف به پایین‌ترین حد که علائم بیماری را کنترل کند کاهش می‌یابد.
شایع‌ترین عوارض جانبی: اختلالات گوارشی، تهوع و اسهال، سردرد شدید هنگام صبح. خواب آلودگی، سرگیجه، ناراحتی عصبی، وزوز گوش و بیخوابی
درد مفصل زانو نشانه چیست ؟
اگر جایی از بدنتان زخمی شود و آن را به خوبی تمیز نکنید، در صورتی که زخم نزدیک مفصل باشد، می تواند توسط باکتری هایی مانند استافیلوکوکوس اورئوس و یا استرپتوکوک آلوده شود و باعث آرتریت عفونی گردد. اگر متوجه ورم شدید و درد در ناحیه مورد نظر و تب و لرز گشتید، باید علت آن را پیگیری کنید. شایع ترین مفصلی که آسیب می بیند، مفصل زانو است، اما باسن، مچ پا و مچ دست نیز آسیب پذیرند. در صورت ابتلا به این مشکل، ممکن است به آنتی بیوتیک داخل وریدی نیاز پیدا کنید. همچنین ممکن است نیاز باشد پزشک چرک مفصل را تخلیه کند. آرتریت سپتیک یا عفونی در صورت عدم درمان، می تواند به عفونت تمام بدن منجر شود که کشنده است.