مهدی مفیدی در گفت‌وگو با آنا مطرح کرد؛
مجری برنامه رادیویی «جوان ایرانی سلام» معتقد است که خطوط قرمز و حساسیت‌های سازمانی برای مجریان رادیو چندان شفاف نیست.
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، «جوان ایرانی سلام» از برنامه‌های قدیمی و پرطرفدار رادیو جوان است. این برنامه سه ساعته، در قالب مجله صبحگاهی این شبکه رادیویی پخش می‌شود و شامل بخش‌های گوناگون و متنوعی است.
مهدی مفیدی و پیمان طالبی دو مجری این برنامه رادیویی هستند که به صورت هفته در میان اجرای «جوان ایرانی سلام» را بر عهده دارند.
مهدی مفیدی یکی از مجریان این برنامه در گفتگو با خبرنگار آنا رمز موفقیت «جوان ایرانی سلام» را صداقت و صمیمیت با مخاطبان دانست و افزود: مردم بسیار باهوش هستند و در مواجهه با رسانه، حقیقت را از دروغ تشخیص می‌دهند. برنامه‌سازان ما در رادیو هیچ‌گاه دنبال این نبوده‌اند که حقیقت را وارونه جلوه بدهند یا از واقعیت‌های جامعه فاصله بگیرند. بلکه به دنبال این هستند تا آینه‌ای برای انعکاس مشکلات باشند.
ظرایف صحبت از مشکلات جامعه در یک برنامه صبحگاهی
وی اظهار کرد: واقعیت این است که اگر رسانه بخواهد به همان شیوه مرسوم در فضای مجازی و رسانه‌های غیررسمی به مسائل روز بپردازد، این خودِ مخاطبان هستند که ضرر می‌کنند و اذیت می‌شوند. برخلاف آن چه تصور می‌شود، اگر یک برنامه رادیویی هر روز صبح مدام از مشکلات و شرایط سخت اقتصادی بگوید، مخاطبان دلزده می‌شوند؛ شاید در ابتدا نوعی همراهی هم از خودشان نشان بدهند، اما در نهایت برنامه را کنار می‌گذارند.
مفیدی گفت: من به عنوان مجری گرانی‌ها را انکار نمی‌کنم، امّا در کنار همدلی با مردمی که خودم هم بخشی از آنها هستم نباید به حلقه‌ای از زنجیره ناامیدی و یأس تبدیل بشوم. در این صورت کلاً زندگی کردن سخت می‌شود.
این مجری رادیو افزود: اولین و مهم‌ترین وظیفه من امیدبخشی است؛ بله گرانی هست و جامعه هم مشکلاتی دارد، اما من و شما در حد وظیفه خودمان می‌توانیم گام‌هایی برای حل این مشکلات برداریم. پس نباید به دنبال انکار مشکلات بود، اما از آن طرف این که بخواهیم مثل یک برنامه اقتصادی، مدام ایرادات این حوزه را گوشزد کنیم هم برای یک برنامه صبحگاهی مناسب نیست.
معضل برخورد سلیقه‌ای در نظارت‌ها
وی عنوان کرد: متأسفانه در بخش‌های نظارتی رادیو گاهی تنگ‌نظری‌هایی دیده می‌شود که برنامه‌ساز و مجری را دچار خودسانسوری‌های بیهوده می‌کند. گاهی من در نقد رفتار یک مدیر یا یک رویه سازمانی به حدیثی از پیامبر اکرم (ص) استناد می‌کنم و بعد می‌بینم از بخش نظارت نامه‌ای می‌آید که در این شرایط خاص نباید این حدیث بیان می‌شد. گویا یک نفر آن جا نشسته که توانایی فتوا دادن در این مسائل را هم دارد!
مجری برنامه «جوان ایرانی سلام» گفت: حتماً باید در این شیوه‌ها بازنگری شود. من قبول دارم که من گوینده هم ممکن است اشتباه کنم، اما گاهی این نظارت‌ها سلیقه‌ای می‌شود و تاثیر مثبتی در روند کار یک گوینده ندارد.
وی افزود: کاش در کنار سند تحول سازمان صدا و سیما، آیین‌نامه و بخشنامه‌های مشخصی هم برای شناخت خطوط قرمز مجریان طراحی می‌شد تا از این برخورد‌های سلیقه‌ای جلوگیری شود. چرا که خطوط قرمز برای مجریان رادیو و تلویزیون شفاف نیست.
مفیدی عنوان کرد: باید به برنامه‌ساز و گوینده‌ها اعتماد داشته باشیم تا مخاطبان هم به رسانه اعتماد کنند. وقتی ما نه تنها برای نزدیک شدن به خطوط قرمز که برای پرداختن به مشکلات رایج در نظام اداری کشور دست و دلمان می‌لرزد طبیعی است که مخاطب به سمت رسانه‌های آنور آب می‌رود که به راحتی از خطوط قرمز هم عبور می‌کنند و محدودیتی در این زمینه ندارند.
این مجری رادیو عنوان کرد: متاسفانه ما خیلی از سرمایه‌های صدا و سیما و برنامه‌ساز‌های خوبمان را به راحتی از دست داده‌ایم در حالی که با کمی تفاهم می‌شد به تعامل برسیم و از حضور این برنام سازان هم استفاده بیشتری کرد. خاطرم هست زمانی که رامبد جوان برنامه خندوانه را می‌ساخت در مقطعی خیلی به او انتقاد می‌شد. او در یک گفتگو عنوان کرد که کاری که من و عوامل این برنامه انجانم می‌دهیم نوعی جهاد است چراکه کاری کرده‌ایم که مخاطبان ساعت ۱۰ شب به جای این که پای برنامه‌های ماهواره‌ای بنشینند مخاطب برنامه‌ای از سیمای جمهوری اسلامی ایران شده‌اند. ما واقعاً باید برنامه‌سازان موفق را مثل یک جهادگر ببنیم.
سه ضلع مهم برای موفقیت یک برنامه
وی افزود: مخاطب باید رسانه را زبان خودش بداند. آقای بخشی‌زاده (معاون صدای رسانه ملی) خودشان از جنس رسانه و رادیو هستند و همیشه از برنامه‌سازان این رسانه حمایت کرده‌اند. می‌دانم که محدودیت‌هایی هم دارند، اما با اعتمادی که به برنامه‌سازان دارند، یقین بدانید که نتایج خوبی را خوهیم دید.
مفیدی گفت: اعتماد و حمایت متقابل بین سه ضلع یک مثلث یعنی «برنامه‌ساز»، «مدیر رسانه» و «مخاطب» رمز موفقیت یک برنامه رادیویی است. یعنی مخاطب هم باید بداند که من به عنوان مجری بک برنامه، نسبت به ان مجری آنور آب که اتفاق کار خودش را هم از همین سازمان آغاز کرده، محدودیت‌هایی دارم و حتماً باید مواردی را رعایت کنم. بخشی از این موارد، خط قرمز‌های سازمان و منافع ملی کشورمان است و بخشی از آن هم به مسائل اعتقادی و اخلاقی بازمی‌گردد که بیشتر امری درونی است.
وی افزود: از آن سو، مدیران و بخش‌های نظارتی سازمان هم نباید دایره فعالیت مجریان را تنگ و بسته ببینند و مانع از پویای مجریان باشند.
خوشبختانه در بسیاری از موارد این تفاهم شکل می‌گیرد و امیدوارم که شاهد افزایش این تعامل بین این مدیران، برنامه‌سازان و مخاطبان باشیم.