نیاز روزافزون مردم به خدمات پرستاری در منزل و همچنین عدم نظارت دقیق بر عملکرد آنها، موجب شده تا علاوه بر افزایش مراکز غیرمجاز، آسیب‌های جبران‌ناپذیری به بیماران تحمیل شود.
به گزارش خبرگزاری آنا، افزایش جمعیت سالمندان، گسترش بیماری‌ها و همچنین رشد تقاضا برای دریافت خدمات مراقبتی باعث پیشرفت چشم‌گیر «هوم‌کر یا خدمات پرستاری در منزل» در دو دهه گذشته شده است. مؤسساتی که در قالب هوم‌کر فعالیت می‌کنند خدمات مختلفی را همچون تزریقات، پانسمان زخم‌ها، بررسی علائم حیاتی، مراقبت از بیماران آی سی یو، مراقبت از بیماران پس از جراحی و مراقبت از بیماران ناتوان حرکتی ارائه می‌دهند.
رحمت‌الله معماری؛ رئیس انجمن صنفی مراقبت‌های پرستاری در منزل در گفت‌و‌گو با خبرنگار آنا، به مشکلات و چالش‌های موجود درزمینهٔ ارائه خدمات پرستاری در منزل پرداخت و به چند سؤال پاسخ داد که در ادامه می‌خوانید.
اکنون وضع ارائه خدمات پرستاری در منزل چگونه است؟
در حال حاضر بیش از ۱۶۰۰ مرکز خدمات پرستاری در منزل در کشور به ویژه شهر‌هایی مانند تهران، اصفهان، تبریز و مشهد فعالیت می‌کنند. پیش بینی می‌شود با افزایش تعداد سالمندان، بیماری‌های مزمن و بحران‌هایی مانند کرونا، نیاز به این گونه مراکز بیشتر شود.
برای تأسیس یک مرکز چه فرایندی طی می‌شود؟
پرستاران برای راه‌اندازی یک مرکز باید حداقل پنج سال سابقه کار داشته و برای دریافت مجوز به وزارت بهداشت مراجعه کنند. قبل از اعطای مجوز مدارک تحصیلی، صلاحیت حرفه‌ای و تجهیزات مورد استفاده از سوی دانشگاه‌ها بررسی می‌شود. مراکز باید از استاندارد‌های تعیین‌شده پیروی کنند تا مجوز بهره‌برداری به آنها تعلق گیرد.
دانشگاه‌ها مدارک را چگونه بررسی می‌کنند؟
سه دانشگاه علوم پزشکی ایران، شهید بهشتی و تهران، به ترتیب مدارک ارسال شده از غرب، شرق و مرکز تهران را ارزیابی می‌کنند.
نظارت مراکز هوم‌کر وظیفه کدام نهاد است؟
در حال حاضر هیچ نهاد خاصی ازجمله وزارت بهداشت یا بهزیستی نظارت مستمر و دقیقی بر عملکرد مراکز مذکور ندارد. این کمبود نظارت باعث شده مراکز غیرمجاز و حتی شرکت‌های خدماتی بدون مجوز وارد این حوزه شوند.
آیا خدمات پرستاری در منزل شامل بیمه می‌شود؟
تاکنون هیچ سازمان بیمه‌گری، خدمات پرستاری در منزل را تحت پوشش قرار نداده؛ این در حالی است که بسیاری از خانواده‌ها در وضعیت مالی دشواری قرار دارند و هزینه‌های پرستاری در منزل برای آنها زیاد است. این معضل زمانی نمایان می‌شود که بیمار به خدمات تخصصی مانند مراقبت‌های ICU نیاز داشته باشد.
آیا تعرفه‌ها با خدمتی که ارائه می‌شود همخوانی دارد؟
تعرفه‌های رسمی هنوز مطابق هزینه‌های واقعی نیستند. به‌عنوان‌مثال، تعرفه رسمی برای تزریقات در منزل حدود ۱۰۰ هزار تومان است، اما مراکز معمولاً مبلغی بین ۵۰۰ هزارتا یک‌میلیون تومان از بیماران دریافت می‌کنند. علاوه بر آن برای خدمات دیگری مانند مراقبت‌های روزانه یا بیمارانی که نیاز به خدمات پرستاری ۲۴ ساعته دارند، هزینه‌ها بسیار بالا است. این اختلافات در تعرفه‌ها و قیمت‌ها باعث شده بسیاری از خانواده‌ها نتوانند از خدمات پرستاری در منزل استفاده کنند.
انجمن شما برای بهبود مشکلات موجود چه اقداماتی انجام داده است؟
در حال پیگیری اصلاحات مختلفی هستیم. یکی از اهداف ما افزایش آگاهی مردم از وجود مراکز غیر مجاز است تا از خطرات احتمالی در امان باشند. از سوی دیگردر حال مذاکره با وزارت بهداشت و سایر نهاد‌ها برای ایجاد نظارت دقیق‌ترهستیم و تلاش داریم تعرفه‌های خدمات را به‌طور منصفانه و واقعی تنظیم کنیم.
آیا طرح‌های مشخصی برای شناسایی مراکز مجاز وجود دارد؟
بله، یکی از اولویت‌های ما ایجاد سامانه‌ای برای شناسایی مراکز مجاز است. همچنین، در حال همکاری با اتحادیه‌های چاپ و نشر هستیم تا تبلیغات مراکز غیرمجاز را منتشر نکنند. البته این موضوع را به‌صورت قانونی پیگیری می‌کنیم.