تاریخچه سلف راریجانی نشان می دهد که هر کس وابسته به کرسی های پارلمان باشد به یک وزیر اشتیاق دارد.
به گزارش مجله آنلاین ، عصر ایران وی نوشت: “پس از پایان کنگره دهم برای علی راریجانی چه خواهد شد؟” پس از نظارت و شکستن رکورد هاشمی رفسنجانی به مدت 12 سال. علی لاریجانی تنها شخصی است که در تاریخ جمهوری اسلامی به ریاست برگ سبز رئیس مجلس برای سه دوره متوالی ، دارنده رکورد در این زمینه است و به نظر نمی رسد کسی نتواند جایگزین او شود.
راریجانی پرسید و پاسخ داد: “شما در کنگره کجا می روید؟” او با لحنی طنز و جدی گفت: “کجا می روید؟” خانه اصلی ما دانشگاه است. “با توجه به رسالت و خدمت من به کشور و سیستم ، حضور من در رادیو دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی و مجلس بود.”
آیا می توان باور کرد که او به دانشگاه باز خواهد گشت؟ تاریخ رئیس پارلمان ایران آن را نشان می دهد! همه نمایندگان مجلس قبل از راریجانی آرزوی ریاست جمهوری داشتند. بیایید کمی با هم مرور کنیم.
هاشمی رفسنجانی به عنوان سخنران دو و نیم عمل کرد. هاشمی با درگذشت امام خمینی (ره) و انتخاب آیت الله خامنه ای ، آن زمان رئیس جمهور جمهوری اسلامی ایران ، به عنوان رئیس پارلمان سوم استعفا داد و کاندیدای رئیس جمهور شد. ..
هاشمی تنها رئیس پارلمان بود که به ریاست جمهوری رسید. ناطق نوری ، مهدی کروبی و حداد عادل تصمیم گرفتند در مواقع مختلف با وزیر تماس بگیرند اما رقبا را به رقیبان خود واگذار کردند. ناطق نوری ، که تقریباً در سال 1976 در انتخابات پیروز شد ، مسابقه را به سید محمد خاتمی واگذار کرد ، تنها با 7 میلیون رای و اصلاح طلبان وی 20 میلیون به دست آورد.
مهدی کروبی در سالهای 1984 و 1988 در این کارزار شرکت کرد و نتوانست کشیش شود. او از هر دو نظر با نتایج انتخابات مخالفت کرد. تغییر داستان و نتیجه ای که در شب انتخابات 84 رخ داد ، هنگامی که او در خواب شد به یک حرف سیاسی تبدیل شد.
حداد آدل نیز در سال 1992 با دیدن آرا و مشارکت کم ، نامزد انتخابات دیگر شد و به نفع سایر کاندیداها کنار رفت.
پیشینه سلف راریجانی نشان می دهد که هر کسی که به کرسی های مجلس اعتماد کند ، به یک وزیر اشتیاق دارد. البته لاریجانی زمانی برای انتخابات ریاست جمهوری سال 1984 نامزد شده بود و فقط 1.7 میلیون رای داشت. شاید این تجربه مانع از اجرای دوباره او شود.
حضور لاریجانی در پارلمان پس از شکست در انتخابات ریاست جمهوری ممکن است انقلابی در نحوه برگزاری انتخابات پارلمانی در ایران ایجاد کند و بازنده انتخابات ریاست جمهوری به بحرین منتقل شود. در یازدهمین کنگره ، محمد Bakar Kalibak ، که در انتخابات 1984 ، 1992 و 1996 بسیار زیادی را از دست داد ، خود را برای ریاست جمهوری آرزو می کند.
واضح است که راریجانی مانند لبه سیاسی ناتو نوری رفتار می کند یا مانند هاشمیلاو سنجانی که بعد از انقلاب با رقبا و رقیبانش رقابت کرده است. آنچه روشن است اینست که به زودی آینده سیاسی راریجانی به عنوان یکی از مهمترین بازیگران سیاسی ایران در 20 سال گذشته مشخص خواهد شد.
انتهای پیام